Hoe voeden we de groeiende wereldbevolking

Reactie van Theodora Besse op 28 Januari 2018 op 13.27

Voor Henk:

Een afrikaanse visser komt terug van het vissen. Hij trekt zijn bootje op het strand en verkoopt wat vis. Hij spreidt zijn matje uit onder een palmboom en geniet van zijn welverdiende middagrust. Een Europeaan komt voorbij.

Europeaan: "Je kunt beter 's middags ook werken."
Visser: "Waarom?"
E: "Dan vang je twee keer zoveel vis."
V: "En dan?"
E: "Dan verdien je twee keer zoveel geld."
V: "En dan?"
E: "Dan kun je nóg een boot kopen en iemand in dienst nemen."
V: "En dan?"
E: "Dan verdien je vier keer zoveel geld."
V: "En dan?"
E: "Na een paar jaar heb je acht boten en acht man personeel." 
V: "En dan?"
E: "Dan heb je na een aantal jaren heel veel boten en heel veel personeel. Dan hoef je alleen nog 's morgens te werken."
V: "Maar dat doe ik nu toch ook?"

Reactie van Olive op 28 Januari 2018 op 13.29

mijn lieve hemel,laat die Ton mij nu toch de slappe lach bezorgen!

Reactie van mieke b. op 28 Januari 2018 op 13.59

Ja, geweldig Theodora. De Bijbel heeft de Europeaan nog een handje geholpen...!

@Jaap. Op dit forum zijn de egootjes al te lezen dus in het groot...?

Het probleem is zo oud als de wereld en in sommige opzichten blijven we zo dom dat we onszelf te gronde richten ondanks kennis van de geschiedenis. Als we alle positieve krachten en kennis zouden bundelen, alle ego's aan de kant zouden zetten, jaloezie zou niet bestaan, alles opnieuw zouden verdelen, moet je eens zien hoe leuker de wereld er uit zal zien. Helaas zal de natuur ons altijd parten blijven spelen : lichamelijke en/of geestelijke misvormingen bij geboorten, natuurrampen en de ongelijkheid begint opnieuw. Of we zijn zulke engelen geworden dat iedereen altijd alles deelt en iedereen helpt. Een utopie of werkelijk mogelijk?! Wanner beginnen we?

Reactie van El Burro Català op 28 Januari 2018 op 14.33

@ Henk Rientjes, dan heeft de Afrikaanse visser het toch beter voor elkaar.

Reactie van Olive op 28 Januari 2018 op 14.44

Y a-t-il rien de plus dangereux que des dieux insatisfaits et irresponsables qui ne savent pas ce qu'ils veulent-------------?

Wie zei dat ook al weer?

Reactie van Bertels op 28 Januari 2018 op 15.11

Gezien de tegenstellingen in de verschillende  reacties,  ben ik bang dat het "hongerlijden" zal worden .

Reactie van Andrea Hummel op 28 Januari 2018 op 15.16

Fantastische bijdragen van Theodora, zoals gewoonlijk. 

Reactie van Theodora Besse op 28 Januari 2018 op 15.17

Inderdaad Mieke, je hoeft alleen maar naar deze discussie te kijken en alle oplossingen die worden aangedragen worden door sommigen toegejuicht, maar door anderen afgefakkeld. We worden het nooit eens. Laat staan dat we dat met z'n 10 miljarden worden. Dat gaat van een simpel verschil van (gelukkig vrije) mening via Jij bent FAUT! tot een handgemeen en wapengekletter. Dat zal nooit veranderen.

Dit soort discussies is en blijft altijd oeverloos. Net als over de zin van het leven: Waarom zijn we hier? Of: Waar komen we vandaan en waar gaan we naartoe? Niemand weet het, maar iedereen weet het beter.

Henk: Mooi verhaal! Jij hebt op (of liever gezegd in) een schip gevaren. Ik heb in Afrika gewoond, tussen de Afrikanen. Ik heb van nabij meegemaakt hoe ze leven en werken. Ze aten maar eens per dag, 's avonds. Hooguit knabbelden ze overdag soms op een een stuk suikerriet. Ik heb de vrouwen zien lopen die bij de dorpsput een emmer water putten en met tien liter water op hun hoofd enkele kilometers naar huis liepen. Ik heb de vrouwen gezien die 's morgens bij het krieken van de dag uren naar hun shamba (groententuin) moesten lopen, met een hak over hun schouder. Daar stonden ze in de volle zon de hele dag te werken, om 's avonds weer kilometers naar huis te lopen, gebukt onder een zware oogst. De mannen gingen 's morgens vroeg vissen, verkochten wat vis, repareerden hun boten en zeilen, boetten hun netten. Anderen oefenden een vak uit: smid, botenmaker (de boten werden uit een boomstam gehakt), probeerden wat fruit en kokosnoten te verkopen of werkten in het primitieve ziekenhuisje. Ze kenden geen werkdagen van acht uur, geen ontbijt noch lunch. 's Avonds rijst of polenta met vis of kip en wat zelfverbouwde groente.

Toen ik na 2,5 jaar in Nederland terugkwam en alleen al in de Hema liep, waande ik me in het paradijs! Maar na zes weken had ik wel terug willen krúípen naar m'n simpele afrikaanse vissersdorp aan de zuidkust van Kenia.

Je vergelijking met van alle gemakken voorziene bewoners van Israël gaat mank. Kom me dus niet aan met "ze" die te lui zijn om te werken. Je doet me denken aan de bemanning van nederlandse marineschepen, die de haven van Mombasa aandeden en bij ons op bezoek kwamen. Volkomen serieus vroeg een van de opvarenden aan mij: "Zijn die negers nou echt zo stom?" 

Anders dan jij vroeg hij het gelukkig. Ik heb hem gerust kunnen stellen.

Reactie van Hans van den Bos op 28 Januari 2018 op 16.05

Het gaat er mij niet om of iedereen op ons “westers” niveau moet komen. Het gaat er mij om dat iedereen gevoed kan worden.
Ik heb het ook niet over het deel van de graanproductie, maar het deel van de totale landbouwproductie. Maar goed er zijn cijfers en cijfers en het is maar net hoe je ze interpreteert. En ze zijn ook niet overal hetzelfde. Daar gaat het mij niet om. Het gaat om de vraag of we de wereldbevolking kunnen voeden en dat is beslist wel mogelijk; ook in 2050. Maar dan moeten eerst wel aan wat voorwaarden worden voldaan.
Theodora legt alle schuld van de ellende in Afrika bij de westerse wereld. Hetzelfde gebeurt in Nederland ten onrechte over de slavernij. Ligt dat zo eenvoudig?
Er ligt wel degelijk ook schuld bij de Afrikanen zelf. Corruptie, godsdiensttwisten, etnische problemen en burgeroorlogen zijn er aan de orde van de dag. Er is vrijwel geen regering te noemen die het gedurende lange tijd goed doet. Hebben we een goede kerel, Mandela, in Zuid Afrika, wordt die vervangen door een minkukel die enkel het eigenbelang dient. En dat is niet omdat het allemaal domme mensen zijn. Vele Afrikaanse politici zijn hoog opgeleid aan westerse En Zuid Afrikaanse universiteiten.
Waarom lukt het in Azië en in Midden en Zuid Amerika wel om de honger terug te dringen en in Afrika niet? Is dat omdat daar al langer een hoogstaande beschaving en organisatie bestond?
Het is ook niet juist om te zeggen dat de Afrikanen lui zijn. Men werkt en denkt anders. Wij kunnen dan misschien wel grenzen verkeerd hebben gelegd, maar de Afrikanen zijn nu al zo lang zelfstandig dat een herschikking van de grenzen mogelijk zou zijn geweest. Waar het precies aan ligt weet ik niet.

Ik ben wel in Afrika geweest, maar heb er nooit gewerkt. Ik heb wel een tijd met mensen uit Curacau en Suriname gewerkt. Dat viel niet mee. ze konden twee dagen lang als beesten te keer gaan, waarbij ik me afvroeg hoe ze dat vol konden houden, om daarna drie dagen helemaal niets te doen. Stuurman, t'is te warm vandaag!
Een andere mentaliteit; niet slechter dan die van ons, maar wel moeilijk om als westerling mee te werken.

Maar ik wacht de discussie in de Volkskrant af.

Reactie van Hans van den Bos op 28 Januari 2018 op 16.56

@ Jardin

Het hemd is altijd nader dan de rok. Ik heb internationale vredes- en veligheidsvraagstukken gestudeerd en ben sindsdien geïnteresseerd gebleven in het wereldgebeuren. Honger en veiligheid houden nauw samen en het is dus in ons eigen belang de honger uit te bannen. maar daar heb je wel de medewerking van de doelgroepen voor nodig. En daar ligt de kern van het probleem. Onderontwikkelde landen vinden het al snel inmenging in hun binnenlandse aangelegenheden. Geef ons geld dan lossen we het zelf op. Helaas verdwijnt dat geld dan al snel in zakken van bestuurders en/of worden er wapens van gekocht. (Daaraan verdienen wij natuurlijk ook weer geld.) Afrika lijkt wel een bodemloze put. Hoe kunnen we nu Afrika uit de put trekken, zonder dat het geld in enkele zakken verdwijnt en zonder dat het wordt gezien als bemoeienis van het westen? Hoe kunnen we burgeroorlogen en terrorisme in Afrika uitroeien, zonder dat er eindeloos troepen moeten worden gezonden? Afrika heeft grond en arbeidskrachten voldoende om voor de eigen voedselproductie te kunne zorgen. Maar hoe krijg je dat aan het werk? Steeds voedsel sturen is contraproductief. Ze moeten zelf voedsel verbouwen. Maar hoe krijgen we dat voor elkaar!

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

• ‹ Vorige
• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• …
• 9
• Volgende ›
• Pagina