Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   || 

Aai is rond dierendag 2006 geboren.
Ze is als 7 weken oud kitten naar ons gekomen in de veronderstelling dat het een katertje was. Ze kwam tussen 4 volwassen katers terecht, maar we wisten toen nog niet dat Aai een poes was.
De eerste jaren deed ze het goed bij ons en tussen 4 katers, een flink toom kippen en hanen en een konijnenberg.
Ze speelde graag met ons, niet met de katers, zit graag op schoot, gaat uit haar pluizebol als ze geborsteld wordt. je mag haar overal kammen, vindt ze geweldig lekker. Ze kletst steeds vaker, wil graag op bed bij je liggen en slaapt het liefst de hele dag.
Maar als je haar roept loopt ze met je mee.
Ze woonde toen in een vrijstaand huis op een terrein van 1 hectare wat is ingericht als deels een siertuin, een bosje, bosstruweel, afgesloten door een sloot en een hek. Geen gevaar om aangereden te worden, altijd lekker buiten, in bomen klimmen en mee een rondje lopen in de tuin.
In oktober 2008 kochten we een huisje in een groot bos in Frankrijk. We zijn kerst 2008 onverwacht ook verhuisd.
De katten kwamen een paar weken na kerst en na de eerste maanden wennen waren ze nederland helemaal vergeten, Aai incluis.
We wonen zo'n 80 meter boven een langgerekt stuwmeer op een steile beboste helling. Het meer is bereikbaar via een pad dat we zelf moeten onderhouden, anders groeit het dicht. Het maakt Aai niet uit, ze hobbelde altijd met ons mee, helemaal naar het meer, of door de moestuin waar ze onze verrichtingen volgt.
Sneeuw of een beetje miezer boeit haar niet. Kou al zeker niet. Met zo'n vacht kan poes ook prima op de noordpool uit de voeten.
Ze is na haar sterilisatie ontzettend dik geworden, maar eet niet veel. Ze krijgt nu enkel droge brok, complete voeding, relatief duur, en voor het slapen gaan 1 kattesnoepje waar ze zich ver voor uitstrekt op haar achterpoten. Ze kan snel als de wind zijn en vangt hier dus veel muizen. Ze zit zo graag op schoot dat het onmogelijk is eens een filmpje te kijken zonder poes op schoot. Ze gaat uit haar bol in de badkamer als ze geborsteld wordt. Ook draait ze zich vaak op haar rug zodat je haar wollige witte buik mag aaien.
Als ik een tukje doe tussen de middag glipt ze met me mee mijn kamer in, waar ze zich tegen me aan vlijdt. Ik moet dan haar pootje pakken en d'r teentjesstrelen. Ja echt erg hoor, poes Aai!!
Ze is helemaal gewend aan het samen zijn met kippen, dominante haan en een erg blije actieve hond. Vreemde mensen of kinderen? Aai zal wel even alert opkijken, maar een echte reactie is er niet.
bijnamen voor Aai; Freule, Prinses Aai, Poezedier, Meut, Tuttebel, Aaipoes.
 
het probleem;
De andere katten bij ons zijn katers. Eén van hen, rode Joppie, is sinds maart 2008 zijn sparring-partner kwijt en heeft af en toe een stoeipartij nodig. Omdat Aai lekker fors is en zich aan kan stellen heeft hij het vooral op haar voorzien. Wat zich uit in het haar letterlijk in een hoekje drijven en er bovenop duiken.
Aai is nog nooit zichtbaar verwond, maar laat in zo'n situatie wel haar plas en poep lopen. Dit drukt ze stevig in haar vacht, want Joppie ligt nog steeds op de loer, altijd.
We hebben hier een 4 weken oud kitten gered van de verdrinkingsdood. Een katertje! Die heeft een scherp verstand en pikt alles op wat mensen, de hond en de andere katten doen. Vooral kater Joppie is zijn grote voorbeeld wat tot gevolg heeft dat Cros hetzelfde doet als Joppie. Speelser en minder serieus, maar met dezelfde gevolgen.
Aai doet haar best haar mannetje te staan en gaat voor het kattenluik liggen om de andere buiten te meppen.
Toch komt Aai niet meer buiten. Behalve als ik haar smeek en zij weet waar Joppie is. Helaas is Cros nogal bijdehand en die hoort ons roepen, om dan ons ook te volgen. Ook hij loopt dolgraag mee als we gaan wandelen, samen met de hond natuurlijk. Maar zodra Aai dit in de gaten krijgt is ze 'zjoeff' op een holletje naar huis.

wat hebben we geprobeerd
* Joppie in de gaten houden. We zien precies wanneer hij zin heeft haar te terroriseren. maar we slapen ook wel eens een nachtje en moeten wel eens een boodschap doen. Bij thuiskomst of ontwaken is het huis besmeurd of staan we met blote voetjes in de kattenpies. Joppie's naam dwingend roepen is zeer effectief, maar neemt zijn gedrag niet weg!
* Aai een hide-out geven; het washok. Naast toilet en badkamer staat een mandje op een tafel (hoog en droog), eten erbij en de kattenbak onder de tafel. Dit washok heeft geen ramen op een klein ruitje in de deur na, maar errug donker! Ze sliep daar 24/7 zonder daglicht of lichaamsbeweging. De andere katten kunnen daar komen, maar die ruimte interesseerde hen niet. Tot Joppie doorkreeg wanneer wij er niet waren en hij dat washok in kon! Na een paar maanden kreeg ze bloedend tandvlees en heb ik haar weer naar het woonhuis gehaalt, zodat ze toch wat meer daglicht kreeg en door de openstaande deuren ook eens twee pootjes op de terrassen zette.
* De dierenarts geraadpleegt. Hier halen ze hun schouders op, niks aan te doen. "Zet haar dan toch gewoon buiten". Maar die mensen hebben geen idee hoe we wonen en van onze situatie en kennen de andere dieren niet. (vooroordeel mbt 'buitenlanders', gut waar ken ik dat toch van)
* Pamfletjes geschreven om een ander huis te vinden, met kleurenfoto's erbij op A4 formaat en deze opgehangen overal waar mocht! Ze hangen er al maanden, 0 resultaat.
 
Wat willen we graag voor Aai;
Dat ze een ander thuis vind met een veilige uitloop naar buiten (ze is niet verkeersveilig, ze heeft nog nooit aan of bij een weg gewoond) waar ze vrij in en uit kan lopen.
Geen andere katten, zeker geen katers om haar heen. Ze is nu 6 jaar en het is duidelijk dat ze anti-kater is. Daarnaast is het zo makkelijker haar dieet-voer te geven. Haar gewicht speelt haar parten, maar bij ons kunnen we haar dit niet geven door andere vraatgrage katerdieren.
Dat ze nieuwe verzorgers krijgt waar ze bij op schoot mag, die bereidt zijn haar regelmatig te borstelen, haar vacht gaat er prachtig van glimmen en ze knapt er ook van op tussen de oortjes. De aandacht resulteert in een blije relaxte poes die minder gestresst is en meer op haar gemak. Ze wil zelf graag wel wat muizen om op te jagen en mee uit wandelen. Maar als dat echt nietkan, is het ook wel goed. Honden en kinderen om haar heen is ook geen probleem.
Ze vraagt zelf om aandacht en overdrijft hierin absoluut niet. Ze is een doodgewone poes. Maar wel heeeel mooi!
 
We zouden het heeeel fijn vinden als Aai een thuis vind in onze regio. Een straal van 100 km bijvoorbeeld.
Reizen is erg duur. Maar als iemand kan voldoen aan haar wensen -en de onze- dan passen we ons aan, Aai moet een ander plekje vinden. Voor haar welzijn, dat van de andere katten en ons!
We wonen in het meest noordelijke puntje van de Aveyron.
Ons telefoonnummer is (+33) 0565-444 264
Email  10tienelien@gmail.com
Mijn weblog http://opennaarfrankrijk.blogspot.com  (dit om te zien waar ze vandaan komt en hoe we leven)
 
Aai is het allemaal beu, wij zijn ten einde raad aan het worden.
We houden teveel van ons beestenspul (ja ook de muizen) om dit zo voort te laten duren.
Ik kijk uit naar oprechte reactie's per mail of telefoon!

Weergaven: 802

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn. 

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20111111, Dieren, Midi-Pyrénées

Reactie van Samantha Kolkmeijer op 12 November 2011 op 7.47
eenvoudige oplossing: joppie castreren en veel buiten laten ipv binnen? of Joppie meer in het washok zetten?
erg sneu voor Aai. zijn de katten niet al gecastreerd? ze worden dan vaak rustiger. en Joppie een ander thuis geven? en helpt een tik op de billen niet bij hem? advies geven van een afstand is misschien makkelijker dan wanneer je tussen de beestenboel in zit en ze steeds uit elkaar moet halen. veel sterkte, Aai ziet er supermooi uit!
Reactie van Martine op 12 November 2011 op 8.16

Al onze katten zijn geholpen. Joppie is niet in het te donkere kleine washok op te sluiten, heeft meer ruimte nodig. Ik heb zelfs al DE authoriteit op kattengebied geraadpleegd; een kattengedragstherapeute in NL. Het is ook Cros die het gedrag nadoet en Aai zelf die het uitlokt door te grommen als katers in haar buurt komen. Wat acceptabel begon 4 jaar geleden, mondt nu uit in een rotsituatie... :-(.

Ook de specialiste vind het de beste oplossing, Aai de hel uit, ander plekje , helaas.

Reactie van Hofmans op 13 November 2011 op 6.38

het lijkt me niet eerlijk je lieve poes uit het huis te zetten ipv van degenen die haar aanvallen. bovendien maak je weinig positieve publiciteit voor je Aai: overgewicht, dieet voedsel en ze heeft nu kennelijk de gewoonte overal te plassen en te poepen zodra ze zich bedreigd voelt. ik ben dol op dieren en heb zelf een hond en een poes, maar als je adopteert wil je toch wel een beetje zeker zijn dat het overzienlijk blijft. waarom biedt je de katers niet voor adoptie aan ? zij zullen wellicht minder getraumatiseerd zijn door een nieuwe woon plaats dan Aai. Succes ermee.

Reactie van Martine op 13 November 2011 op 9.02

ten eerste

-zij lokt het uit, duidelijk.

- ik kan niet 3! andere katten ergens anders plaatsen, Joppie ivm zijn karakter (19 jaar), Pipo (broer van Joppie 19 jaar , met huidkanker en onafscheidelijk met Joppie) en Cros die gewoon na-aapt wat Joppie doet.

ik maak veel positieve publiciteit voor Aai, maar wil wèl eerlijk blijven. Dik zegt niets over haar gedrag, het is de sterilisatie die dit veroorzaakte en ze eet weinig! Ze is zindelijk, behalve als ze wordt aangevallen, wat normaal kattengedrag is in geval van stress. Hier weg is geen stress is dus gewoon naar buiten of op de bak. Ze is juist supermakkelijk. Aai blijft haar best doen haar draai te vinden.

Voor de nieuwe eigenaar; poes Aai is gewoon een lieve leuke, mooie, wat dikke poes, die gewoon poezengedrag vertoond, zindelijk is en eigenlijk géén onhebbelijkheden heeft indien ze zonder stress leeft.

 

Reactie van Kitty Broers/Colm Wakefield op 13 November 2011 op 16.40

Ik heb al drie katten onder wie twee katers en helaas kan deze gezellige poes niet naar ons, ze lijkt mij echt leuk.

 

Succes met het vinden van een ander huis voor haar, of de katers met water besproeien (plantenspuit) wanneer ze poes weer aanvallen.

Reactie van Martine op 13 November 2011 op 17.11

Dank voor je reactie! Ach , die katers zijn 'nie gek!', ze doenhet voornamelijk als wij niet in de buurt zijn, stelletje.... Als we er zijn, zijn ze aanhankelijk, beminnelijk en doen ze net of ze zich niet laten provoceren door poezekind, helaas, schijn bedriegt.

Ook DE toonaangevende specialiste (kattengedragtherapeut) waarmee ik ruim een half uur gebeld heb voor advies, is het met ons eens dat Aai betrer een nieuw thuis kan zoeken. Dus ik blijf hopen dat er een lezer van deze site dit bericht doorstuurt of goed nadenkt om Aai over te nemen. Onze regio is al zeer dunbevolkt en de fransen laten katten doorgaans voor zichzelf zorgen of ze maken ze af, er zijn er teveel die verwilderen....

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels. 

Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlanders.fr

GA DIRECT NAAR:

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden