Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Beste forumleden,
In juli van dit jaar heb ik al een bericht geplaatst met een vraag over de aankoop van een naburig huis dat deel uitmaakt van een erfenis (34 erfgenamen). We willen het huis graag, voordat het echt op de markt komt, kopen tegen de taxatiewaarde. Het staat dus niet te koop bij een makelaar maar zit in de portefeuille van de notaris om verkocht te worden.
Al 3,5 jaar hebben we contact met een etude-notariat die, zacht uitgedrukt, niet meewerkt. Bellen, mailen, bezoek, 2 x een bod uitbrengen. Het mag allemaal niet baten. De etude reageert niet (meer) op onze vragen per mail. Als ik haar per hoge uitzondering aan de telefoon krijg, draait ze steeds hetzelfde riedeltje af: ik weet nog niets, het is complex, u hoort van mij. Dit nu al 3,5 jaar.
Mijn vragen : is een etude vergelijkbaar met een kandidaat-notaris? Is dit een, voor Frankrijk, normale gang van zaken? Is het zinvol om een afspraak te maken met een notaris van hetzelfde kantoor om zo beweging in deze zaak proberen te krijgen?
Als we geduldig afwachten zijn we over 5 jaar nog geen streep verder ben ik bang.
Alvast dank voor jullie input.
Weergaven: 2479
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Sorry vergeten te zeggen: De bewoners van de boerderij waren opgenomen in een zorginstelling en dan moet er geld over de brug komen. De nazaten moeten de zorg betalen of hun bezittingen worden verbeurd verklaart aan de staat.
Lies van Assum geeft een belangrijke informatie.
Er is door de notaris hulp ingeroepen van een genealoog.
Een notaris neemt contact op met een genealoog nadat hij zelf alle procedures heeft doorlopen voor de identificatie en locatie van de erfgenamen.
Tijdrovend werk dat de notaris graag uitbesteedt aan een genealoog.
Deze laatste zal alles in het werk stellen om te voorkomen dat de nalatenschap in onbruik raakt, in het mandje van de Staat valt en daardoor zijn beloning mis loopt. Dat kan jaren duren.
Zijn werk is echter niet gratis en wordt niet beloond door de notaris.
De gemaakte kosten voor het zoeken van de erfgenaam/namen worden vergoed dmv een contract (successieverklaringsovereenkomst) dat hij presenteert aan iedere gevonden erfgenaam. De erfgenaam is op zijn beurt niet verplicht het contract te tekenen.
Pas na ondertekening maakt de genealoog de naam van de overledene en van de notaris bekend.
Zijn loon hangt af van het bedrag wat overblijft na aftrek van erfbelasting en notariële kosten maar ook van de graad tussen erflater en erfgenaam.
Wanneer de erfgenaam het contract weigert te ondertekenen en zelf op onderzoek uit gaat naar de identiteit van de overledene en diens notaris en vervolgens de erfenis int, heeft de genealoog de mogelijkheid zich tot de rechter te wenden om gemaakte onkosten terug te vorderen aan de erfgenaam. De rechter zal de hoogte van het bedrag bepalen.
Al die tijd staat de notaris geheel buiten de verwikkelingen die inderdaad zeer complex zijn.
Pas als alle procedures wettelijk in orde zijn, zal de notaris tot uitkeren over kunnen gaan.
Dat kan dus nog wel even duren in aanwezigheid van 30 erfgenamen en hùn eventuele erfgenamen....
Het is dus onjuist hem verwijten van welke aard dan ook in de schoenen te schuiven.
Ik kocht ooit een schuurtje met grond eronder, omsloten door mijn terrein, van 7 erfgenamen, ook al op leeftijd. De een na de ander werd tijdens het aankoop proces onder tutelle geplaatst. Maar mijn notaris deed wel zijn plicht en na 8 maanden kon ik het tot mijn eigendom rekenen, en was ik van hinderlijk recht van overpad door die familie af. In het onderhavige geval denk ik dat het een zinloze aktie is, tenzij je de tijd hebt, en dat kan in Fr. zo maar 10 a 20 jaar zijn. Vraag anders een eigen notaris om het contact hierover te onderhouden met de verkopende notaris. Soms wil een burgemeester ook wel eens een goede rol spelen. Kopen tegen taxatiewaarde betekent in Fr. dat de schattingen een factor 3 kunnen verschillen, ook van beedigede taxateurs. Boverdien geldt dit doorgaans als de verkopende partij er echt af wil, in het onderhavige geval lijkt me een vraag (of bied-) prijs meer voor de hand te liggen. Als je het echt wilt hebben, bied dan flink meer, met een gestand termijn van bijvoorbeeld 4 maanden. Bewegen ze dan nog niet, dan wil met niet verkopen. Doorgaans vervalt zo een gebouw na enkele decennia tot ruine, zoals je ze zoveel zien in Fr.
Waar komt toch dat irritante idee vandaan dat als je iets wilt bemachtigen, er altijd wel een mogelijk bestaat om je zin te krijgen als het op de gebruikelijke manier niet lukt?
Bied flink hoger dan de taxatiewaarde, schakel je eigen notaris in, laat de burgemeester een woordje voor je doen, spoor zelf de erven op, vraag de buren of ze een paar erfgenamen kennen en ga daar langs …
Allemaal leuke ideetjes om een handje te helpen maar die geen poot hebben om op te staan.
Goed om te weten: artikel 36 van de wet van 23 juni 2006 schrijft dat niemand het recht heeft om uit eigen beweging te zoeken of daarbij hulp te verlenen naar erfgenamen tijdens een in behandeling zijnde erfopvolging zonder daarbij officieel gemandateerd te zijn.
De notaris is, net zoals in Nederland, een beëdigde man van de wet, die, hoewel hij er de bevoegdheid toe heeft om onroerend goed te verkopen, géén makelaar is die je even voorbij loopt.
Een notaris die een complexe nalatenschap heeft af te wikkelen, mandateert één genealoog.
Wat feitelijk de tussenkomst van een buitenstaande notaris en ook een burgemeester uitsluit.
Het mandaat is een geschreven document waarin de opdracht duidelijk uiteen is gezet.
De notaris moet daarbij beschikken over trouwboekjes, geboorte-uittreksels, een kopie van de akte van overlijden, testamenten en eventuele huwelijkscontracten.
De genealoog kan tijdens zijn zoektochten allerlei soorten situaties tegenkomen.
Erfgenamen in het buitenland; minderjarige erfgenamen; erfgenamen onder curatele; erfgenamen van reeds overleden erfgenamen, gevangenschap van een erfgenaam en wat dies meer zij.
Ook bepaalt de genealoog de graad met betrekking tot de overledene.
Zolang de gemandateerde genealoog zijn bevindingen niet op het bureau van de notaris heeft gedeponeerd, kan deze laatste niets ondernemen of beloven. Hoogstens kan hij de belofte doen contact op te nemen zodra de familie verenigd is.
Daarbij is het ook niet onmogelijk te bedenken dat uiteindelijk één of meerdere erfgenamen het onroerend goed wenst te kopen, dat ze eventueel onderling bekvechten wie het huis, wie de schuur, alles of niets koopt of dat de hele familie bij nader inzien de hele zaak niet meer wil verkopen.
Daar sta je dan met je bod ver over de taxatiewaarde…
Alles is mogelijk, tel uit je winst…
@ Lies van den Assum, is er de afgelopen jaren ooit iemand van de familie daar langs geweest? Om de Kerst te vieren, een voorjaars-, zomer- of herfstvakantie? Hebben jullie ooit iemand van of namens de familie daar iets aan (tuin)onderhoud zien doen? Ooit een woordje mee gewisseld? Ik reageer zelf nogal allergisch wanneer iemand een briefje onder m'n ruitenwissers achterlaat met de vraag of deze auto misschien te koop is, maar een beleefd praatje tussen buren zou het begin van een heel voorzichtige vraag kunnen opleveren. Dat is nog steeds niet "contra legem"....
Nou nou, Augusta, heb je alles wel gelezen?
Waarom reageer je zo fel?
Lies heeft het volste recht graag de woning van haar buur te willen kopen hoor, alle problemen die je beschrijft zijn nu net die waar zij tegen aanloopt......
En wat dan nog, als de familie niet wil verkopen en jij een bod hebt gedaan boven de taxatiewaarde, dat wordt dan afgewezen, wat is het probleem daarmee? Niet geschoten is altijd mis!
Je bijdrage bevat dus niets nieuws wil ik maar zeggen.
Lies staat klaar om met de notaris in onderhandeling te gaan over een “prijs” van een huis wat op 10 juli jl niet te koop staat…
Het woord “prijs” heeft betrekking op iets wat te koop is.
In het geval van een openstaande erfenis met zoektocht naar erfgenamen gaat het over het woord “marktwaarde”. Woorden hebben betekenis…
Op 19 juli jl plaatst Lies een bericht over de mogelijke aankoop van een huis.
Het betreffende huis is dus op 19 juli nog steeds niet te koop.
Op 19 november, 4 maanden later, schrijft Lies dat het huis niet te koop staat bij een makelaar maar dat het in de portefeuille zit van de notaris om verkocht te worden.
Hoe kan de notaris aan Lies meedelen dat het huis verkocht zal worden zonder de meningen van de erfgenamen, waar hij nota bene een genealoog op uit gestuurd heeft, te kennen ? ?
Dat is mij een raadsel…
In hetzelfde bericht uit Lies haar gramschap over een notaris die, zacht uitgedrukt, niet mee werkt, vraagt zich af of dat de normale gang van zaken is “voor Frankrijk” en dat geduldig afwachten niet haar ding is.
Dat alles over een huis dat niet te koop is....
Lijkt het dan zo vreemd dat de notaris niet meer reageert op “Bellen, mailen, bezoek, 2 x een bod uitbrengen.”?
Dit soort berichten is koren op de molens van wappies die steevast commentaar hebben op belachelijk typisch Franse gedoe en dat je via drammen en/of eventuele foefjes je zin wel zal krijgen “in Frankrijk”.
Zo duidelijk Jeannette?
Geachte Augusta, u bent nogal hard in uw oordeel, bijna een veroordeling. Ik dacht altijd dat een forum een plaats is waar men zonder schroom vragen kan stellen in de hoop dat kennis en ervaring van anderen een verduidelijkend antwoord oplevert. Dat is ook bij deze vraag gebeurd, tot in de juridische details zelfs. En dat er niet op e-mails wordt geantwoord lijkt me geen uitzondering, eerder de regel bij veel Franse organisaties. Inderdaad, cultuurverschillen, even wennen.
Heel duidelijk Augustus, en in de grond deel ik je analyse, alleen waarom reageer je zo stekelig?
Het is ook duidelijk dat Lies niet op de hoogte is van de mores hieromtrent en veel niet begrijpt, vooral de houding van de notaris niet.
Ze begreep oprecht niet waarom alles zo moeizaam verloopt, in haar laatste reactie laat ze blijken wat meer te landen wat dit betreft.
Het blijft haar volste recht het huis naast haar te willen aankopen en het blijft haar recht daar haar best voor te doen
Hopelijk heeft ze nu, mede door jouw reactie en uitleg wel wat handvatten gekregen hoe dit aan te vliegen.
Je laatste alinea begrijp ik niet helemaal, daar zit wel wat frustratie achter lijkt mij zo.
@ Rob, ik heb alleen maar uitleg gegeven over waarom er niet wordt gereageerd op e-mails...
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr