De berichten van Frans brugman (35)

 We zullen een jaar of 22 zijn geweest, toen een vriend en ik besloten een paar dagen naar Parijs te gaan. Tijdens een van onze zwerftochten, kwamen we op een pleintje, waar een klein theatertje gevestigd was. Toen we de vitrines aan de gevel bekeken, bleek, dat er een striptease show gegeven werd.…

We waren al bijna vergeten dat er grenzen waren tot we door corona weer met beperkingen te maken kregen. Misschien wel leuk om met jullie een paar ervaringen te delen van toen er nog echt grenzen waren. 

Als je tussen Maastricht en Luik de Belgische grens passeert, dan staat daar midden op de weg een “Friet Kot”. Telkens wanneer ik daar voorbij ga, moet ik er even aan denken hoe ik me daar, inmiddels zo'n 45 jaar geleden, bij de douane moest melden.

Mijn nichtje…

Af en toe plaats ik wel eens een foto op een Franse Facebook site die heet: "Voyage au coeur du temps, plus de cent ans de souvenirs." Een hele mond vol, maar wie Frankrijk een beetje kent, weet, dat ze daar aan een paar woorden niet gauw genoeg hebben. Zoals de naam al doet vermoeden kan je daar…

Als je zoals ik, al wat langer in Frankrijk woont, gaat er onherroepelijk iets van de romantiek verloren.

Als ik vroeger een willekeurig Frans café of restaurant binnen stapte, dan klonken de gesprekken me als muziek in de oren. Ik had toch minstens de indruk, dat er op hoog niveau werd gediscussieerd. Toen ik er wat meer van begon te begrijpen, bleken de gesprekken net zo banaal te zijn als in een Nederlandse kroeg.

Ik ben nog steeds een groot liefhebber van programma's als…

Soms kan ik wel eens een beetje heimwee hebben naar die goeie  ouwe tijd dat ik in Parijs een goedkope hotelkamer zocht.

Het was rond de feestdagen en alle  kamers waren bezet. Net toen ik me er bijna bij neergelegd had, dat ik als een clochard onder een van de Seine bruggen moest slapen, vond ik in een achteraf straatje nog een beetje louche hotelletje. Ja, ze hadden nog wel een klein kamertje op de 4e verdieping. Het was niet duur, dus budgettechnisch kwam mij dat wel goed…

Vrienden hadden ons verteld, dat er niet ver van onze woonplaats Fontenoy le Château een dorp was, waar je bij een banketbakker de heerlijkste taarten en gebak kon kopen. Hoewel het helemaal niet ver rijden was, waren we er vreemd genoeg nog nooit eerder geweest.

Omdat het bijna Kerstmis was, besloten we…

Op Schiphol komt ze de trein binnen. Een jonge vrouw, een meisje eigenlijk nog.

Hoewel ik op de vloer een tas en wat pakjes heb neergezet, waar ik niet zo gauw ergens anders een plekje voor kon vinden en de coupé aan de andere kant helemaal leeg is, geeft ze er de voorkeur aan, bij mij in de coupé te komen zitten.

Zelf heeft ze ook nogal wat bagage bij zich. Een rugzakje, een koffer, een dikke jas en wat plastic tassen met allerlei pakjes.

Als ik probeer…

Het jachtseizoen is weer in volle gang. Als je op zondagmorgen in alle vroegte op pad bent, dan zie je ze regelmatig langs de bosrand staan, mannen in camouflagepakken. Wonderlijk genoeg, dragen ze daar dan weer van die reflecterende gele hesjes op. Dat is tegenwoordig verplicht. In het verleden is het regelmatig voorgekomen, dat ze elkaar voor wild aanzagen en dat moet natuurlijk voorkomen worden. Het verhaal doet ook wel de ronde, dat langdurige vetes tussen twee mensen op deze min…

Je kunt het je nu nauwelijks meer voorstellen, maar toen in 2001 de vliegtuigen de Twin Towers in New York binnen vlogen had ik hier in Frankrijk nauwelijks contact met de buitenwereld. Ik was in het bezit van een klein radiotoestelletje waarmee ik onder gunstige omstandigheden en door de antenne goed te richten, af en toe de nieuwsberichten op de Nederlandse radio kon ontvangen. Telefoon had ik nog niet, daarvoor was ik afhankelijk van de telefooncel die beneden in het dorp stond.…

Elke dag, rond dezelfde tijd, kwam hij bij ons door de straat met zijn hond aan de lijn. Een vriendelijke, beetje verlegen, man van een jaar of zestig. Je hoorde hem al van verre aankomen, want hij had iets aan zijn been waardoor bij elke stap één voet hard op de grond klapte. We groetten elkaar: "Bonjour monsieur", en daar bleef het voorlopig bij.

Toen ik na verloop…

Je kunt je nauwelijks voorstellen, hoe groot het verschil is tussen een leven in de drukke randstad en dat op het wat slaperige Franse platteland. Omdat ik regelmatig tussen deze twee uitersten heen en weer reis valt dat mij telkens weer op en moet ik in beide gevallen altijd weer even wennen. Hier in Frankrijk kunnen kleine dingen ineens belangrijk worden. De komst van de postbode is er een van. Ik krijg hier niet zo veel post, en…

Onbegrijpelijk dat, terwijl men er over denkt een nederzetting op Mars te bouwen, ze het weer nog geen dag van te voren kunnen voorspellen.

Het lijkt wel of al die weerjongens en -meisjes hun eigen winkeltje hebben. Het is maar nèt naar welke zender je kijkt. Elke zender heeft zijn eigen weer.

Op mijn computer had ik twee weer Apps. De ene liet aldoor regenbuien zien en de ander wolken met een zonnetje.

Een paar weken geleden besloot ik definitief in te grijpen en heb…

Het zal zo langzamerhand niemand ontgaan zijn, dat je tegenwoordig geen TV-programma meer kan bekijken zonder dat ergens op de achtergrond een min of meer bekende kok een maaltijd staat te bereiden.

Het komt dan ook regelmatig voor dat een interview met een minister of bekende wetenschapper wordt onderbroken, om bij wijze van spreken even te kijken of de aardappels al gaar zijn.

Een merkwaardige ontwikkeling als je bedenkt, dat er al zo veel kookprogramma’s zijn, waar…

KUNST EN CULTUUR

Wat wordt dat op het ogenblik door…

Sinds de grotere supermarkten in Frankrijk tussen de middag open zijn ga ik meestal rond die tijd mijn boodschappen doen. De meeste Fransen zitten dan aan tafel en dan is het lekker rustig in de winkels. In de Casino zijn er ook maar een paar mensen, maar als ik een van de zijpaden in loop, staat daar een vrouw met een schattig meisje in een wandelwagentje. Als het kind mij ziet roept ze enthousiast papie, papie! De moeder weet zich duidelijk met het…

Heb je dat ook wel eens mee gemaakt? Je denkt, dat je best een aardig woordje Frans spreekt. Je stapt in Frankrijk een winkel binnen en de verkoper heeft geen idee waar het over gaat. Waarschijnlijk heeft het er mee te maken, dat Fransen niet gewend zijn een andere taal te horen. Films worden nagesynchroniseerd en oudere Fransen hebben weinig taalonderwijs gehad. Dus als je hun taal maar een beetje anders uitspreekt begrijpen ze het…

Als ik 's morgens in het dorp mijn dagelijkse broodje ga halen, ontmoet ik altijd wel iemand, waar ik even een praatje mee maak. Soms kom ik meerdere bekenden tegen, en dan kan een boodschap die normaal gesproken een kwartier in beslag neemt, wel eens een uur of langer gaan duren. Als ik dan thuis kom heb ik soms Frans, Engels, Nederlands en een enkele keer Duits gesproken. Want in ons dorp, wonen mensen van verschillende nationaliteiten. Nou wil ik niet de indruk wekken, dat ik al die talen…

Als we in Nederland met vrienden uit eten gaan, wordt mij vaak gevraagd om de wijn te proeven. Aangezien ik in Frankrijk woon, en daar zelfs enkele jaren druiven heb geplukt, word ik toch wel geacht om voldoende kennis in huis te hebben om de geboden wijn naar waarde te schatten. Ik heb daar altijd een grote hekel aan.

In Frankrijk ga ik het liefst naar een restaurant waar de wijn…

Als je een oud huis koopt, kan het haast niet anders dan dat je er wel eens over na denkt wie er voor jou allemaal gewoond hebben. Soms gaan er van die verhalen over geesten die maar geen rust kunnen vinden omdat ze op een vervelende manier aan hun eind zijn gekomen en het daarom nodig vinden de nieuwe bewoners met ketting gerammel uit hun slaap te houden.…