Gezellig

In Frankrijk heb ik soms het gevoel, dat het gezellig samen zijn belangrijker is dan de entourage. Dat verklaart misschien ook wel dat er soms bankjes geplaatst worden met uitzicht op een blinde muur, terwijl je als je achterom kijkt het mooiste landschap zou kunnen bewonderen. Prachtige huizen met uitzicht op troosteloze industrieterreinen zijn hier ook geen uitzondering. In restaurants bestaat het meubilair soms nog uit formica tafels en stoelen, met daar boven, een Neon lamp want goed licht is belangrijk, en net als een televisietoestel, dat de hele dag aan staat, onmisbaar.

Kort geleden, waren we weer eens in een restaurant, waar we zeker tien jaar geleden, voor de eerste en tevens laatste keer waren geweest. Het was toen net geopend. Er stonden wat formica tafels, de kale peertjes hingen aan de elektradraden aan het plafond, uit de keuken kwam het gekrijs van een baby dat je door merg en been ging, en de zaak hing vol rook, omdat er bij het bakken van spek in de keuken, iets mis gegaan was. Gezellig is anders, dachten we toen. Maar omdat we vonden, dat je iedereen een kans moet geven, zijn we heel dapper in de rokerige ruimte gaan zitten. We waren samen met een ander stel, de enige klanten op dat moment, en omdat het nog even duurde voor er iemand uit de keuken kwam om ons te helpen, keken we elkaar maar zo'n beetje met verwonderde blikken aan, en besloten tenslotte zelf maar een paar ramen open te zetten om de rook te verdrijven. Uiteindelijk, bleek het eten niet eens zo slecht, maar als echte Hollanders, wil je toch ook wel een beetje gezelligheid, en dat was hier ver te zoeken.

Omdat er al geruime tijd een affiche in het dorp hing, waarop vermeld werd, dat er binnenkort in de betreffende zaak, varken aan het spit werd geserveerd, en we dat wel eens mee wilden maken, besloten we het samen met een paar vrienden nog eens te proberen. Deze keer was het druk. De slager, de bakker, de loodgieter. Iedereen leek aanwezig. Aan het interieur was weinig veranderd. Dezelfde formica tafels, en de kale peertjes hingen nog steeds aan het plafond.

We werden bediend, door een vriendelijk meisje. Ze was een beetje mollig en droeg een kort strak rokje, dat de neiging had omhoog te kruipen, Onwillekeurig trok ze daarmee de aandacht van de aanwezigen, die haar telkens als ze de keuken met volle borden verliet met hun ogen volgden. Het begon er een beetje op te lijken of het rokje van het meisje en de afstand tot de verst verwijderde tafeltjes op elkaar afgesteld waren, want telkens bereikte ze net op tijd de tafeltjes zodat ze haar kleding weer in orde kon brengen

Doordat er onweer dreigde, en de lucht betrok, werd het al snel donker in de zaak. Het was onvermijdelijk, dat op een gegeven moment de lampen aan moesten. We vonden het niet zo erg, dat de verlichting boven onze tafel kapot bleek te zijn. We hadden naar ons idee ruim voldoende licht van de andere lampen, Het meisje van de bediening had daar toch ander ideeën over. Ze kwam al snel met een gloeilamp in haar hand aangelopen, vroeg ons de borden even opzij te zetten, klom via een aangeschoven stoel op tafel en begon de lampen te verwisselen. Terwijl wij met belangstelling de werkzaamheden boven onze hoofden volgden, dwarrelden er wat vlokjes stof naar beneden. Al met al, werd het toch nog gezellig.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20220702, Korte Verhalen

Reactie van Henri Bik op 3 Juli 2022 op 19.03: Om terug te komen op het onderwerp: In mediterrane landen doe je er verstandig aan om restaurants die romantisch aangekleed en verlicht zijn over te slaan. Halletjes met formica tafels en neon buizen verlichting zittten vaak vol met plaatselijke volk en daar moet je zijn voor lekker eten met een vriendelijk prijskaartje. De mediterrane mens wil precies kunnen zien wat er op zijn bord ligt dus zijn hun favoriete eethuizen hel verlicht. Dit zijn mijn ervaringen in Portugal, Spanje, Italië en Griekenland.

In de Hérault is het niet anders, de gezelligheid komt van je disgenoten en niet van de wanddecoratie.

Reactie van frans brugman op 3 Juli 2022 op 23.03: Bernhard,

Dat jij me op een openbare site in navolging van Lilian neerzet of althans de sugestie wekt, dat ik een oude grijze man ben die naar jonge meisjes gluurt, dit naar aanleiding van een onschuldig werkelijk gebeurd verhaal vind ik beneden alle peil en misselijkmakend.. Ik vraag me werkelijk af of je je wel realiseert waar je mee bezig bent. Je schijnt wel eens iets op Facebook gelezen te hebben waaruit zou blijken, dat ik dingen opschrijf vanuit een mannelijke kant bekeken. Vraag je je soms ook af waarom Lilian vanuit een ziekelijke fixatie dingen opschrijft vanuit haar vrouwelijke kant. Verder verwijt je me, dat ik ongevraagd verhaaltjes schrijf en dat dat voort zou komen uit een verlangen naar aandacht. Je wilt toch hoop ik niet beweren, dat iedereen die verhalen of boeken schrijft dat alleen maar doet om aandacht te kriigen. Ik schrijf verhalen omdat ik oprecht geïnteresseerd ben in mensen, en ze me onlangs mijn leeftijd nog steeds verwonderen en verbazen. Ik wil dat graag delen met anderen en 99% van de mensen waarderen dat gelukkig. Ik kan alleen maar gissen naar jouw motivatie om een ander onderuit te willen halen, maar ik heb zo'n vermoeden dat er niet veel goeds achter zit.

Reactie van Sequoia op 4 Juli 2022 op 7.07: Frans, Van een oude schipper kreeg ik eens een geborduurde badge ,om op de mouw van een jas te naaien, met de tekst "Weest Bevlogen" . Blijf je dus vooral verwonderen, interesseren en verbazen! Er staat geen verkeerd woord in je tekst.

Fijne dag en verwonder ze.

Reactie van frans brugman op 4 Juli 2022 op 8.23: Sequoia

Bedankt voor je opbeurende woorden.

Reactie van ineke blom op 4 Juli 2022 op 9.41: @ Henri. Ik herken de ervaringen van jou in de mediterrane landen. Met fel licht en formica tafels. Om dan meteen te concluderen dat de gezellig ingerichte restaurants dan maar overgelagen moeten worden is misschien wat kort door de bocht, maar ik snap je punt. Voor ons is altijd een goede maatstaf om te kijken naar de hoeveelheid witte fourgons die er voor de deur staan. In Requista zit een hotel-restaurant dat er best gezellig (het moet je smaak zijn) uitziet. A midi staat het parkeerterrein vol met betonwagens en camionettes. Heerlijk eten daar. Smakelijk en copieus met de bekende soep van de overblijfselen van de dag ervoor. En dat alles voor een bedrag waarvoor ik zelf niet zou kunnen koken. Overigens, het hebben van een télé in het restaurant levert punten op bij de classificatie voor het aantal sterren.

Reactie van frans brugman op 4 Juli 2022 op 19.00: Chris,

Ja Chris ik heb je reactie verwijderd., omdat ik daar in neer gezet wordt al een oude voyeur. Wellicht dat het verhaal bij jou bepaalde gevoelens oproept, waarin je iets van jezelf herkent maar ik hoef die vunzige verdachtmaking van jou niet te accepteren. Misschien kan je de reacties van anderen even door lezen en dan zal je zien, dat er behalve Lilian geen enkele vrouw is die zich er aan ergert Integendeel ze vinden het een leuk verhaal en zo is het ook bedoeld. Honi soit qui mal y pense!

Reactie van Jan van der Meijden op 4 Juli 2022 op 19.42: Bericht voor Anton, zou jij aub het bericht onder de mooie titel "Gezellig", en ook de reacties willen doen stoppen. Deze leiden tot weinig of niets.

Reactie van Sequoia op 4 Juli 2022 op 20.22: Kom op Lilian, neem je verantwoordelijkheid! Dit is duidelijk geen forum voor jou, hier schrijven wel eens Nederlanders (m/v) over wat ze hebben meegemaakt. De ene keer is het een bejaarde dame die lyrisch was over de jonge ober, de andere keer gaat het over Franse buren (m/v) en hun bijzondere gewoontes, en nu komt er toevallig een serveerster voorbij..... Och arme, och arme.

Je hebt je zegje gedaan, iedereen weet nu dat je van jou niet naar anderen mag kijken en er zéker niet over mag schrijven. Ga je nu dan alstublieft weer naar je (nep) faecesboekpagina's? Mijn dank is alvast onnoemlijk.

Reactie van chris op 4 Juli 2022 op 20.34: @frans,

natuurlijk zijn er mensen die je verhaal leuk vinden.
dat neemt niet weg dat je zondigt tegen de basisregels van een forum door reacties te verwijderen die je blijkbaar niet aanstaan (er bestaan ook politieke stromingen die dat soort dingen doen), niet inhoudelijk op mijn reactie ingaat terwijl het toch een correct resumé was van wat je schrijft, mijn reacties zelfs verwijderd, en daarbovenop nu zelf een verhaaltje in mijn richting schrijft waarin je met verdachtmakingen begint. wat ben jij een eng mannetje.
laten we hier maar stoppen, gezelliger gaat het niet worden.

Reactie van Augusta op 4 Juli 2022 op 20.55: Het is verbazingwekkend om te aanschouwen wat een kort verhaaltje teweeg kan brengen.
Wat is er in hemelsnaam gebeurd met de verhaaltjes van Frans Brugman tussen 9 april van dit jaar en 1 juli jl?
In drie maanden tijd werden er knuppels in hoenderhokken gegooid, werd de tekst van het verhaaltje van 1 juli als “seksistische misogyne” afgedaan en werd er stevig met modder gegooid..

Een primeur, nog nooit eerder geconstateerd!

En alsof dat nog niet genoeg was, kwamen de Engelse stoottroepen ter versterking aangegalopeerd om tevens de oudjes om de oren te slaan met: “toxic femininity », « victim blaming », « creepy », “rape culture”. Toe maar !
Omdat die oudjes immers hangen in een stugge, misprijzende, seksistische cultuur…

Zelfs de hoge hakken van een kleindochter werden erbij gesleept. De vuurijzers van “oude grijze man die gluurt” en “eng mannetje” werden op het voorhoofd van Frans gebrand. Zonder voorbij te gaan aan de diagnose van de plaatselijke kruidenierspsycholoog die stelde dat de auteur aan een soort verlangen naar aandacht zou zijn verbonden !
Tja, als het vat met kruit eenmaal geopend is, komt ieder er zijn beursje vullen….

In wat voor een wereld zijn we beland ? Persoonlijke meningen die de voeten vegen op de mat van het Recht en zonder terughoudendheid aan de schandpaal nagelen. Momenteel is deze actie zeer in zwang. Vooral op fora. Liefst zonder enige vorm van een vooraf beleefde discussie over de inhoud van de tekst.
Waarbij nota bene de auteur vooral niet mag uithalen indien de grens overschreden wordt door de “happy few” !
Jammer genoeg voor deze lieden, ontbrak het aan hete olie, pek en veren ! Waarvan de schuld uiteraard bij Poetin ligt...

Hopelijk weerhoudt de schrijver zich er niet van om verhaaltjes te blijven schrijven. Zijn grammaticale stijl en woordkeus staan in kwaliteit ver boven de commentaren van deze azijnconsumenten.

Ga door Frans, trek je niets aan van al die onzin !