Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
WIE IS DE MOL?
Macron is ziedend. Vorige week maandag organiseerde hij een geheim diner om de nieuwe partijleider van zijn beweging En Marche ! te benoemen. Zoals dat gaat bij Macrons partij, hebben de leden nauwelijks iets in de melk te brokkelen. De grote leider bepaalt alles zelf. Tot ergernis van steeds meer marcheurs overigens.
De keus van president was gevallen op Christophe Castaner, de regeringswoordvoerder. Maar dat moest nog wel even geheim blijven tot half november, tot aan het partijcongres in Lyon.
Helaas! Dezelfde avond lag het nieuws al op straat. “Wie is de mol?” wil Macron nu weten. De onderste steen moet boven! De minister van Binnenlandse Zaken, Gérard Collomb, zou zelfs van plan zijn de mobiele telefoongegevens van de tien aanwezigen op te vragen bij de geheime dienst om de flapuit op te sporen. Met de nieuwe antiterreurwet zou dat een makkie moeten zijn.
Meer Franse politieke actualiteiten leest u in mijn wekelijkse nieuwsbrief.
Weergaven: 1513
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Die ook inderdaad. Merci :)
We hebben het linkje aangepast
Die houd ik ook zeker 'in de gaten', maar om de nieuwsbrief overzichtelijk te houden, sneuvelen soms onderwerpen. Ik zal volgende week aandacht aan hem besteden.
Het is dan ook een persoonlijke nieuwsbrief. Dank voor het lezen in ieder geval.
Michael, ik lees Stefan's nieuwbrief al vanaf de eerste en ik ben er iedere week weer bijzonder blij mee, hoewel ik het franse politieke nieuws dagelijks volg in de franse pers. Toch ken ik Stefan's politieke voorkeur nog steeds niet, wat pleit voor zijn objectiviteit. Maar ja, het zal vast ook aan mij liggen omdat ik bij voorkeur mensen niet indeel in links en rechts, maar in wat ze te zeggen hebben. Het is altijd interessant wat Stefan heeft te melden.
OK, deze week heeft Stefan enigszins leedvermakerig kritiek op Macron over de "mol" en hij schildert hem af als een potentaat. Van mij, Macron-fan met andere kritiek op hem, mag dat. Ik gun Macron tot nu toe het voordeel van de twijfel. Wat zijn "Ik-ben-de-baas"-achtige trekjes betreft ben ik van mening dat Frankrijk dat hard nodig heeft. Ik ben niet tegen autoriteit, alleen tegen autoriteit puur op basis van positie en niet van kennis.
Wat Stefan betreft: hij kan goed tegen kritiek en is daarom een prima debater. Dat is ongetwijfeld de reden dat hij regelmatig te zien is in diverse NL en FR tv-programma's waarin over politieke onderwerpen wordt gediscussieerd.
Welkom bij mijn volgers, Michael, en dank Theodora, voor je positieve feed back (excusez le mot).
Als je struikelde over de zin “Zoals dat gaat bij Macrons partij, hebben de leden nauwelijks iets in de melk te brokkelen”, dan zal ik die toelichten. Dat is niet mijn mening, maar een observatie (van binnenuit) over het functioneren van LREM. Tijdens de campagne leek het alsof Macron een nieuwe democratische beweging had gelanceerd, maar sinds zijn verkiezing schort het nogal al aan de interne democratie. Veel LREM-leden en afgevaardigden klagen daarover. Sommigen zijn bang voor hun positie en uiten hun grieven alleen anoniem.
Macron is de vierde president die ik meemaak tijdens mijn journalistieke carrière in Frankrijk. En net als ik deed met zijn drie voorgangers, volg ik hem kritisch.
Een algemene opmerking over ‘meningen’ en media: ik begrijp je punt. Je hebt het over ‘ongekleurd’ nieuws. Ik zou dat willen interpreteren als ‘de feiten’, en die zijn, zoals hopelijk voor iedere journalist, heilig. Maar na de feiten komen context en interpretatie. Ik heb gekozen voor de nieuwsbrief onder mijn eigen naam als vorm, juist omdat ik daarin af en toe kan afwijken in wat ik doe voor mijn verschillende opdrachtgevers. Op mijn website heb ik al jaren een ‘journalistieke bijsluiter’ om die werkwijze (die zeker niet alle journalisten hebben) toe te lichten (die kun je hier vinden, onderaan de pagina).
Met de wildgroei aan fake news en sociale media, de ‘traditionele’ media op zoek zijn naar nieuwe vormen en zich afvragen wat hun plek is in de maatschappij. Die strijd zie ik iedere dag van binnenuit. Ze worstelen met de vraag in hoeverre inhoud ‘gepersonaliseerd’ en hoe met leugens om te gaan. Ik denk zelf dat een meer persoonlijke toon soms interessanter is. In mijn analyses en commentaar ben ik daarom soms ironisch, soms zelfs cynisch. En dat kan nu juist goed in een nieuwsbrief (althans, dat is mijn mening). Een ander voordeel van deze vorm is persoonlijke interactie met de lezers. Daar kan mijn nieuwsbrief alleen maar beter van worden. Ergo: merci en welkom!
Met Michael eens. ik vraag me dus ook af, waarom uw persoonlijke politieke opinie ons moet interesseren?
Ik kan me best voorstellen dat Macron woedend is. Als in het Elysée zelf geen geheim bewaard kan blijven. Trouwens niet de eerste keer. Het begluren van Hollande gebeurde twee jaar geleden ook al. Ik erger me er ook al lang aan, dat alles in de pers komt. De instructies in processen, worden op alle zenders besproken. Welk belangrijk persoon is uitgenodigd, en waar en hoe laat. makkelijk voor terroristen. Zelfs de route die de staatshoofden zouden lopen na "Charlie Hebdo" en hoe laat, stond al de dag ervoor in de krant. Er moet dus echt iets gebeuren aan de veiligheid in Frankrijk. En te beginnen met het Elysée.
Mijn opinie 'moet' u niet interesseren. U bent (althans vooralsnog) volledig vrij in het kiezen van uw media. U 'kunt' mij volgen, of niet.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr