De langspeelplaat

De 21e juni blijft een speciale datum. Wat ik me niet had gerealiseerd is dat in 1948 het einde van de ouderwetse 78-toeren plaat werd aangekondigd met de introductie van de 33-toeren langspeelplaat. Onbreekbaar, want vinyl. Toevallig dat m'n oog vanochtend viel op dit artikeltje in Die Welt. Over de revival van oude technieken moesten we het maar niet gaan hebben, ook niet over de opkomst en ondergang van andere, de Hi-Fi versterker met buizen, het Philips Natuurkundig Laboratorium met de cassetterecorder en de cd speler. Dit soort discussies, een interview met Peter Walker van de firma Quad, echos from the past. De IBM personal computer met aanvankelijk zelfs als luxe optie een 10 Mb harde schijf, gelukkig niet meer met 8-inch floppies, de FAX, het analoge modem en ga zo maar door.

In een bij voorbaat tot mislukken gedoemde poging een link met Frankrijk te bewaren nog een foto van een typisch jaren 60 product, onderdeel van le patrimoine français, een platenspelertje dat ooit bovenaan het verlanglijstje van tous les garçons et filles de mon âge stond. Ergens op een vide-greniers, eenzaam maar niet alleen. Het enige dat ontbrak waren platen van Johnny Hallyday, Mireille Mathieu, Michel Polnareff of als duo, Françoise Hardy samen met Johnny. Een Franse flash-back.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20250621, Kunst en Cultuur

< Vorige bijdrage

Reactie van Rob van der Meulen op zaterdag: En dan zou ik bijna Dave vergeten die al sinds 1965 in Frankrijk woont en nog steeds populair is. Hier aan het begin van zijn carrière. De smaak van de Nederlandse teenagers was toen toch meer op het Engelse taalgebied gericht, the Beatles, the Rolling Stones, the Kinks, noem ze maar op. Of the Beach Boys, toen op weg naar beroemdheid. En wij langs de vaak toch wat kille duinen bij de Noordzee maar dromen over het strand bij Los Angeles, Venice Beach, toen nog zonder een zekere Pamela.

Reactie van albert van wijngaarden gisteren: In 1949 werden de eerste 45 toeren singeltjes geperst , 9 exemplaren om precies te zijn in ook 9 verschilende kleuren . De laatste 78 ( schellak ) toeren plaat werd geperst was in 1960 .( Elvis Presley ) . De laatste vynil 78 toerenplaat werd uitgebracht door Robert Gorden / The Fool in 1977 en die heb ik in huis . Draai de plaat nog wel eens .
Ik ben een vynil verzamelaar sinds 1971 .

Reactie van Charles van Hemert gisteren: "Kenners" beweren bij hoog en bij laag dat het mooiste geluid via "echte" analoog vinyl platen te beluisteren zijn, en vinden het geluid van cd's en andere digitale dragers té "perfect" ... Is het bijna onvermijdelijke "gekraak" van een vinyl dan een teken van perfectie ? Misschien zijn op dit forum een paar "kenners" die mijn Onwetendheid kunnen uitleggen ?

Reactie van Rob van der Meulen gisteren: @ Charles, hoe verleidelijk het ook is om decennialange discussies over de verschillen tussen analoog en digitaal hier dunnetjes over te gaan doen, toch nog iets over de geboorte van de vinyl langspeelplaat.

En verder hieronder nog een suggestie voor een luisterproef, waarbij ik gemakshalve volledig voorbij ga aan room acoustics en afstand van de luisteraar tot de luidsprekers. Oh, ja, welke pick-up arm, welk element, vorm van de naald, welke versterker, de technische uitdaging van de RIAA voorversterker, mogelijke invloed van de kwaliteit van de netspanning, etc. Frequentiekarakteristiek en vervormingscijfers, ooit op het eerste gezicht aardige gegevens, bleken bij luisterproeven toch minder te zeggen te hebben dan gedacht.

Philips schermde indertijd met extreem lage vervormingscifers aan de uitgang van een cd speler. Leuk, maar dat was bij een uitgangsspanning van 2 volt. Dat is al veel meer dan de gemiddelde voor-of eindversterker nodig heeft om het maximum vermogen te laten leveren aan de aangesloten luidsprekers. Ga je naar lagere uitgangsspanningen toe, dan neemt vanwege de digitale sampling technieken de vervorming helaas proportioneel toe. Wanneer je je realiseert hoeveel volume een luidspreker al de huiskamer in kan gooien bij lagere vermogens, 500 mW, 1 watt, 5 watt dan is zelfs voor de leek duidelijk dat die reclame bij de introductie van de CD die bijna het eeuwige leven zou hebben, om het grote publiek te imponeren, toch niet helemaal klopte.

Reactie van Peter Jan gisteren: Los van de technische kwaliteit was het werk van de sound engineers in het analoge tijdperk van nog groter belang dan tegenwoordig. Directe opnames, niet even een paar bits of bites omgooien, maar met een zeer muzikaal stel oren de perfecte klank op de band zetten. Er waren vaak musicologen onder de technische staf. Ik wil hierbij niets tekort doen aan de huidige technici.

Ik heb ook nog een grote collectie platen, van schellak tot vinyl en ook nog veel singles uit andere tijden. Hilarisch om midden in een klassiek muziek stuk, aan het einde van een zijde een paar tonen omhoog te horen gaan, Tadadada en na het omdraaien Tadadada, maar dan omlaag en vervolgens de Brahms Symphonie weer te horen doorgaan.

Ik ben afgelopen winter begonnen de mooiste platen te digitaliseren en in mijn collectie op de moderne muziekdoos te zetten. Veel werk, maar ook fraai resultaat, zonder tikken en andere bijgeluiden van de grammofoon.

Reactie van Rob van der Meulen gisteren: @ Peter Jan, nu je over de opname kant van het verhaal begint, welke type/merk microfoon is er gebruikt, waar zet je die microfoons neer of hang je ze op, welke microfoonversterker, welke mengtafel met wie achter de knoppen. Voorversterkers met low-noise op-amps van Texas Instruments, Burr Brown, Philips (de 5534), Analog Devices of STM. En voordat die op de markt verschenen de klassieke ontwerpen van Rupert Neve. Het blijft altijd leuk: een vergelijkende test, met de blinddoek om, wat horen je oren nu precies, vertel.

Een Audio MasterClass.

Reactie van Rob van der Meulen 11 uur geleden: En wat Neve betreft, indrukwekkende mengpanelen. Maar wel in een langzamerhand verschuivend muzikaal landschap: van wat in Nederland werd geïntroduceerd als "Werkelijkheids Weergave", muziek thuis zo laten klinken alsof je bij een concert zelf aanwezig bent, naar verdere perfectionering. Sound engineering, niet alleen aan de opnamekant maar ook in de studio. Phil Spector met zijn "Wall of Sound" aanpak. En niet alleen afluisteren op zeer prijzige studiospeakers, maar ook de uiteindelijke mix afluisteren op een klein transistorradio'tje, je moet je jonge publiek toch weten te bereiken.

In de pop muziek langzamerhand het onderscheid tussen groepen die zich nog steeds lekker in hun vel voelen zitten bij een live optreden, anderen trekken zich steeds meer terug in studio's om daar lang te sleutelen aan het perfecte geluid. De Rollings Stones vonden een aardige tussenweg, aanvankelijk met nog bescheiden opname equipment. De Beatles hebben zelf veel van hun latere nummers nooit op het podium ten gehore gebracht. Een Nederlandse groep wel: The Analogues. Petje af voor hun volhardende zoektocht naar de originele instrumenten om de originele sound zo dicht mogelijk te kunnen benaderen.