Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Handjes schudden
Ieder dag als ik mensen hier in Frankrijk tegenkom, is het weer hetzelfde. Handjes schudden met de mannen en vluchtig twee zoenen uitwisselen met de vrouwen. Ik ken dat verschijnsel overigens al van de Belgen. Ik heb een paar jaar in Oostende gewerkt en daar ging je niet aan de arbeid zonder eerst de handen van een man of twintig te hebben geschud (vrouwen werkten er niet).
Je went er natuurlijk aan, maar als Nederlander ben je gewend om bij aankomst op je werk je hand op te steken, idereen goede morgen te wensen en aan het werk te gaan.
Nog grappiger is het gebaar als je iemand voor de tweede keer een hand wilt schudden. Dat hoort niet. Dan gaat de rechterhand op de rug, buigt men zich naar je toe en zegt; ”Hebben we elkaar al niet gezien?”
Misschien dat de vrees voor het corona virus deze gewoonte gaat veranderen.
Ook bij de Koninklijke marine had je van die gewoontes die strikt dienden te worden nageleefd. Ik kwam van origine van de koopvaardij, dus kende niet alle gebruiken bij de KM. De eerste keer dat ik “de” admiraal tegenkwam wilde ik beleefd zijn. Dus stak ik mijn hand uit en vroeg of ik me mocht voorstellen. Helemaal fout! Gelijk namen de lakeien van de admiraal (twee kolonels) mij apart en spraken mij bestraffend toe. De admiraal beslist zelf wel wie hij een hand wil geven en jij mag hem daartoe niet dwingen. Ze stelden het niet op prijs dat ik in de lach schoot. Het was blijkbaar een serieuze fout.
☺☺
Weergaven: 2642
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Nóg véél erger is het als je binnenkomt bij een frans gezin en je alle kleine kindertjes naar je toegedrukt krijgt die je dan een bise moet geven, of die kindertjes jou, dat weet ik eigenlijk ook nog niet wie nu wie zoent. Vreselijk is dat als zo'n kind, met regelmatig een grote snotneus naar jou gezicht gedrukt wordt, zie daar maar eens uit te komen?
Daarom klagen jonge grootouders dat ze steeds verkouden worden sinds het kleinkind er is.
Als kindercardioloog heb ik zo mijn vaste klantjes. Soms komt het kind spontaan op me afrekenen met een zoen. Soms komt het kind stralend binnen met moeders en zij zegt fait in bisous. Ik zeg altijd gelijk dat het niet hoeft. Dat ik geen familie ben. Ik geef ze een hand en dat vinden ze eigenlijk wel grappig. Zijn ze totaal niet gewend. De Volgende je er schudt hij de hand. C'est culturel.
tja moeten wij bang zijn voor het corona virus wat denken jullie hiervan?
Wat een gepiep. Handje geven, kusje doen kan geen kwaad hoor. Hans, heb je geen serieuzer onderwerp?
Een bizarre toestand deze discussie: velen denken en zeggen; die allochtonen moeten zich maar aanpassen als ze hier willen komen wonen, maar zelf de meest verspreide gewoonte "des lands" aannemen, nee hoor !
Die gewoonte die vele honderden jaren oud is verschilt inderdaad per streek, 1 x 2 x 3 x tot 5 x toe, er zijn een paar leuke websites waar je die verschillen die sedert mensenheugenis bestaan kunt nagaan én zelf je eigen reactie kunt invullen, "wat doe ikzelf als ik iemand ontmoet ? ".
De resultaten worden ogenblikkelijk verwerkt, inclusief de jouwe, en dat geeft soms leuke utslagen als bvb in een bepaalde streek 3 x bises voor 90 %, 2 x voor 8%, niets voor de grieperiggen enzovoorts. Dan moet je wel constateren: in deze of gene streek is dat de gewoonte.
Ga ik nu halsstarrig mijn chador omslaan en weigeren daarin mee te gaan en mijn eigen gewoonte binnen te brengen? Mijn eigen ervaring is: de plaatselijke gewoonte volgen wordt hogelijk gewaardeerd, je BENT dan een van hen, en niet meer : die hollander of die eigenwijze belg, nee, je respecteert hen zoals ze zijn en handelen...
Ik was nog vergeten te vermelden dat wanneer je als vrouw in deze streek een café binnengaat, waar je regelmatig komt, dat je dan alle aanwezigen moet afgaan om drie luchtzoenen te geven. Gelukkig kom ik tegenwoordig niet vaak meer in een café, hooguit zit ik op een terrasje met mijn eveneens bejaarde vriendinnen. Op een terras hoeft je niet te kussen, tenzij je iemand goed kent.
Laten we niet alles afschuiven op gewoonte. Er zijn genoeg Franse vrouwen die er zat van zijn. Ook zijn er Franse gezinnen waar de kinderen niet meer verplicht kusjes hoeven te geven. Dat maak ik mee.
Grappig was wel te horen dat de presidente van de agglomeration Grenoble dacht ik, het zoenen heeft afgechaft. Met een bestuur van 80 vrouw maar vooral man heeft ze zoenen afgechaft. Handen schudden, gelijke behandeling. Ik zie het aan onze madame le maire, dorpje van 750 inwoners. Zij blijft bezig.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr