Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Na een arbeidzaam leven heerlijk in Frankrijk wonen! Een leuk huis, zelf opgeknapt of niet, een stukje grond, heerlijk tuinieren en genieten van de Franse natuur en het plattelandsleven. Fantastisch! Maar er komt een dag…. en die komt voor ons allemaal, dat de gezondheid sterk achteruit gaat, of misschien wel erger nog, ook het verstand. Ik vind het interessant om eens te horen hoe de oudere Nederlanders die nu nog, al dan niet in min of meer volle gezondheid, hierover denken. Gaat u terug naar Nederland? Heeft u al iets geregeld voor uw terugkeer? (zelfstandige huisvesting, inschrijving bejaardentehuis, afspraken met uw kinderen, etc) Of blijft u in Frankrijk en hoe ziet u dat voor u? In Franse bejaardenhuizen wonen Franse bejaarden, met Franse verpleging en wat als de taalvaardigheid afneemt?
Zelf ben ik nog (lang) niet op de pensioenleeftijd maar wel voornemens mij t.z.t. in Frankrijk te vestigen. Mijn moeder (ik ben een nakomer) is onlangs 95 geworden, ouder dan ze zelf ooit heeft willen worden en ondanks een zeer onafhankelijk en tot op hoge leeftijd actief leven, zowel fysiek als intellectueel, toch nu in een erbarmelijke toestand. De combinatie van dit persoonlijke stukje en mijn werk waarbij ik veelvuldig met senioren in contact ben, mijn eigen Frankrijkwens en deze site, doen bij mij deze vraag regelmatig opkomen. Ik weet dat er enkele initiatieven zijn van ouderen om bij elkaar te gaan wonen, maar de meesten onder u zullen al dan niet een individuele oplossing zoeken.
Ik ben nieuwsgierig: Hoe doet ú dat?
Groet, Lena.
Weergaven: 4749
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
@marguerite, het feit om lichamelijk niet meer zelfstandig te zijn, maar geestelijk wel en dus afhankelijk te zijn van anderen, die niet dezelfde achtergrond hebben en niet op dezelfde manier handelen als we zelf gedaan zouden hebben is een nachtmerrie. De Franse bejaardenhuizen werken vaak met nogal ongeschoold personeel, waardoor hun manier van handelen soms volledig onaangepast is. Maar er zijn ook goede bejaardenhuizen en er komen ook steeds meer "serviceflats" waarvan de prijzen ontzettend meevallen. je kunt zowel kopen als huren, woont zelfstandig, maar er is hulp aanwezig, je kunt ook in de eetzaal komen eten, maar het hoeft niet als je liever nog zelf kookt. er is een sportzaal er zijn activiteiten etc. Het is dus niet helemaal juist om te zeggen dat de Franse bejaardentehuizen allemaal een nachtmerrie zijn.
@Theo. Die vertaalcomputers zouden een uitkomst zijn! Ik had verwacht dat de robotica de laatste 25 jaar veel meer zou opleveren. Op een stofzuig en zwembad robot na is er nog heel weinig te koop. Met een gebrek aan menselijke werkkracht zouden zorg- en huishoud robots echt kunnen (mee) helpen. Waarom gaat dat zo langzaam?
ha ha ja maar kunnen we ze dan nog bedienen of hebben we daar ook weer een robot voor nodig?
Dag Lena,
Voor ons was de keus niet zo moeilijk, we blijven gewoon in Frankrijk. We zijn afgelopen winter in Nederland geweest en hoewel het een prachtig land is gaat ons hart uit naar Frankrijk. Wij wonen in de Morvan, plattelandser bestaat bijna niet. Schitterend maar redelijk afgelegen. We hebben dan ook besloten als de huizenmarkt weer wat aantrekt te verkopen en naar het zuiden (drome,vaucluse) te trekken en te gaan huren. Wat warmer is goed voor de botten en het wordt tijd dat we weer tussen "het volk" gaan wonen. Zoals Clasien al schreef dichtbij de mensen. Er bestaat sinds kort een verzekering in Frankrijk die uitkeert als je hulpbehoevend wordt. De premie bedraagt tussen de 70 en 75 euro per maand per persoon. Er wordt dan tot een maximum van 1000 euro per maand uitgekeerd aan zeg maar gekochte hulp. Op deze manier hoef je niet naar een bejaardenhuis. Informeer bij je eigen verzekering. Komt nog bij dat de Franse gezondheidszorg beter is dan in het peperdure Nederland. Mijn man wordt waarschijnlijk volgende maand in Dijon geopereerd aan een hartklep en bypasses. We hebben er alle vertrouwen in. Het is 2 uur rijden maar elke dag bezoek is niet nodig, we houden contact via de telefoon. Misschien heb ik je een klein stukje over de lijn kunnen trekken. Heb vertrouwen in jezelf en de Franse maatschappij. Bon courage.
Marti van der Ploeg-Tolhuis
De meeste Nederlanders die ik ken uit FR taaien zo'n beetje af tussen de 70 en 75 jaar, omdat ze het bejaardenhuis in FR niet zien zitten vanwege de hoge kosten (geen staatsvoorziening) en/of bang zijn voor een ondergeschikte positie vanwege hun Nederlandse afkomst. Een flinke groep beseft ook dat ze op die leeftijd toch graag de kinderen en (ev.) kleinkinderen om zich heen willen hebben en dus terug naar NL gaan omdat ze niet meer zo mobiel zijn. Bovendien zie je in FR dat het (meer dan bij NL 'ers) usance is ondersteuning te bieden aan hoogbejaarde ouders wanneer ze gezondheidsproblemen vertonen. De NL 'ers in FR missen die laatste ondersteuning in FR vaak in zijn geheel.....
Ikzelf zie mijn verblijf in FR dan ook als een tijdelijk genieten, en zal mij, wanneer de mankementen toenemen, dan ook weer begeven naar NL, temeer daar onze kinderen niet de wens en mogelijkheid hebben ons huis in FR aan te houden......Dan is het dus een kwestie van: Het is mooi geweest!!
Ik denk dat je een verschil moet maken tussen de Nederlander die hier al lang woont en de Nederlander die hier met een pensioengerechtigde leeftijd komt. Kom je jong hier dan ben je aan het Fransen systeem gewend en heb je een vrienden en familiekring. Ik ben het niet altijd eens met de sommige bovenstaande reacties, waarin geschreven wordt dat de bejaardentehuizen niet goed zijn. Mijn Franse oma heeft tot het laatste toe thuis gewoond en lang verzorging aan huis gekregen via een gemeentelijke instelling. De verpleegkundige, fysiotherapeut, huishoudelijke hulp, kwamen bijna iedere dag. De kosten werden berekent gelang haar inkomen. Toen het echt niet meer ging en zij bedlegerig werd kreeg ze verzorging in een verpleegtehuis . Het personeel heeft haar tot het eind toe verpleegd en palliative zorg toe gepast. Ik heb ook mijn Nederlandse opa op het einde van zijn leven mee gemaakt en daar veel negatievere gevoelens over. Ineens wilde de Nederlands familie dat hij naar een bejaardentehuis moest, terwijl het waarschijnlijk goed mogenlijk was thuis verzorging te houden, daar hij niet bedlegerig was of wat dan ook. Trouwens Nl opa is niet lang in het bejaardentehuis geweest, daar hij het wel gezien volgens mijn moeder en heel snel is overleden. In Frankrijk is de verzorging zeer humaan tov de ouderen en worden ze toch minder in een categorie gedrukt dan in Nederland. Verder is het wel zo dat hier nog veel de familie de ouders helpt en is dat niet mooi....? Huisje in de buurt bij de kinderen en toch onafhankelijk kunnen zijn met een kid's oog in de buurt!
@ Allemaal! Reuze bedankt zover voor het delen van jullie persoonlijke verhalen, keuzes en motieven. Ik ben me bewust dat het een heel ingrijpend onderwerp is. Voor de duidelijkheid: het is niet zo dat ik hier mijn keuzes van af laat hangen hoor, het is meer dat ik, zoals ik schreef, door de combinatie van mijn privéleven en mijn werk nogal eens geconfronteerd wordt met de onvoorspelbaarheid van het leven en in dit geval dus met de risico's van de oude dag. Alleen al het niet meer mobiel en onafhankelijk zijn kan grote consequenties hebben en zeker op het platteland in een ander land. Ik ben erg blij met al jullie reacties! Groet, Lena.
@ Loup: Ja daarom begon ik mijn stukje met: " Na een arbeidzaam leven heerlijk in Frankrijk wonen!". Dat was ook mijn insteek, omdat juist die categorie eerder problemen kunnen krijgen met de taal en de cultuur in bijvoorbeeld een bejaarden- of verpleegtehuis. Ik heb een broer en een zus die ieder vrijwel hun hele leven al op een ander continent wonen, die zijn bijna geen Nederlanders meer en zullen meer problemen hebben om in Nederland te aarden dan om daar te blijven. Toch vind ik het heel leuk om te lezen wat jouw en bijv. Suzywong's (e.a.) visie en ervaring is. Heel erg bedankt! Groet, Lena.
Met 46 heb ik hopelijk nog eventjes de tijd ;)
Maar ook met 46 kan je altijd iets gebeuren. Zelfs met 25, al is het minder waarschijnlijk.
Ik heb er daarom voor gekozen om op het plattenland te wonen, maar in een dorp met 3000 inwoners.
Mijn naaste buren zijn op 100 meter, aan de andere 3 kanten heb ik er helemaal geen. De kleine buurtsupers, als een lidl, simply market of superU zijn op minuten met de auto, de "stad" met hypermarchés is op 15 minuten.
In het dorp hebben we , 2 verpleegsters, een bar-tabac-epicerie, een dokter een pharmacie een post en een bakker.
Dus je kunt op het "plattenland" wonen, zonder als een kluizenaar van alles afgesloten te zijn.
Daar hebben we 8 jaar geleden voor gekozen, en als we ooit verkopen dan gaan we misschien iets
zuidelijker, maar een minimum aan voorzieningen is zeker 1 van de criteria bij een woningkeuze voor ons.
En dat op iedere leeftijd.
Ja, dat zouden ook mijn criteria zijn Godfried. Ook op alle leeftijden, maar zoals anderen al schreven, dan moeten de buurtsupers wel kunnen blijven bestaan. De aanleiding om er eens een draadje van te maken was de discussie die bij een stukje van Hans van den Bosch ontstond: nut en noodzaak van het in stand houden van kleine, soms duurdere, buurtwinkels op het platteland. Dat is nu nadrukkelijk niet het onderwerp, maar het was wel mede de aanleiding om mijn gedachten over Hans' visie (ze zijn te duur en te klein assortiment) te verwerken in bovenstaande vraag/stukje. Hoe zie je je toekomst als je ouder wordt in Frankrijk. Ga je terug naar Nederland of niet? Hou je er rekening mee als je ergens gaat wonen of zie je wel hoe het loopt? En uiteraard: niets is uit te sluiten in het leven. Groet, Lena.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr