Le week-end dernier, j'étais au 'Salon de l'Émigration' à Houten, et pendant deux jours, entre deux présentations ('Le français, voici la clé!), j'y ai chanté, avec les francophiles qui déambulaient le long de mon stand, un répertoire soigneusement choisi de Chansons françaises. Mais comment reconnaitre un francophile parmi cette foule de visiteurs dont seulement une petite partie s'intéresse à la France? Rien de plus simple: je me mets à chanter, et je regarde les lèvres des gens qui passent; certaines, comme malgré elles, se mettent à chantonner en sourdine. Je chante alors pour ces lèvres-là, nos yeux se croisent, on se sourit, et, en moins de temps qu'il n'en faut pour le dire, j'ai tout un petit groupe autour de moi qui, à pleins poumons, chante 'une belle histoire', 'Nathalie' ou 'la bohème' avec moi, comprenant parfois le sens du texte pour la première fois... Certaines personnes sont émues jusqu'aux larmes. Car ces chansons font revivre en leur cœur des temps révolus, leur jeunesse, leurs amours, leurs beaux moments... Il est avéré que les chansons que nous découvrons et que nous aimons à 13 ans (pour les filles) ou à 14 ans (pour les garçons) détermine en grande partie les préférences musicales pour le reste de notre vie. D'autres favorites sont liées à un moment de bonheur partagé. Alors, dîtes-moi: quelle est la chanson dont vous, personellement, vous ne vous lasserez jamais, celle qui vous fera toujours vibrer? Pour moi: 'la chanson des vieux amants', de Jacques Brel. Mais c'est une chanson d'automne. Je préfère vous en offrir une de printemps... :-)
NL/ Afgelopen weekend was ik op de 'Emigratiebeurs' in Houten, en twee dagen lang heb ik tussen twee presentaties ('Le français, voici la clé!) een zorgvuldig gekozen repertoire van Chansons françaises gezongen, samen met de francophiëlen die mijn stand passeerden. Maar hoe herken je een Francofiel onder deze bezoekersmassa, waarvan slechts een klein deel geïnteresseerd is in Frankrijk? Niets eenvoudigers: ik begin te zingen, en ik kijk naar de lippen van de mensen die langskomen; sommigen, bijna tegen hun wil, beginnen op zacht in zichzelf te neuriën. Ik zing dan voor deze lippen, onze ogen ontmoeten elkaar, we glimlachen, en in no time heb ik een groepje om me heen die, uit volle longen 'une belle histoire', 'Nathalie' of 'la bohème' met me zingen, de betekenis van de tekst voor het eerst begrijpen... Sommige mensen raken in tranen. Omdat deze liederen in hun hart een vervlogen tijd - hun jeugd, een liefde, een mooi moment - doen herleven... Het is bewezen dat de chansons die we ontdekken en adpoteren op 13 jaar leeftijd (voor meisjes) of 14 jaar leeftijd (voor jongens) onze muzikale voorkeuren voor de rest van ons leven medebepalen. Andere favorieten roepen momenten van gedeeld geluk op. Vertel me dus: wat is HET liedje waar je persoonlijk nooit moe van zult worden, het liedje dat je altijd zal laten trillen? Voor mij: 'la chanson des vieux amants' van Jacques Brel. Maar het is een herfstnummer. Ik geef jullie liever een voorjaarsgeschenk....
Weergaven: 583
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Rubrieken,
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
20180212, Cursussen en Opleidingen, Kunst en Cultuur
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr