Werkloosheid in Frankrijk op laagste punt sinds 2009

Niet alleen buitenlandse kranten melden het, maar ook in de franse pers verschijnen artikelen over de gunstige economische gevolgen van het beleid van de regering Macron-Philippe. Zoals het artikel “En 2019, l’emploi en France a connu une belle embellie” in LeMonde.fr van vandaag, waarin deze grafiek:

In de zomer van 2019 waren er meer dan 260.000 nieuwe banen gecreëerd (inclusief seizoenswerk). Daarmee daalde het werkloosheidspercentage tot het laagste niveau sinds de zomer van 2009. Volgens de minister van Werkgelegenheid Muriel Pénicaud is deze verbetering van de arbeidsmarkt het gevolg van “de vastberaden en consequente actie van de regering”. De oppositie denkt daar uiteraard anders over. Zie LeMonde.fr dd. 15-8-2019. Maar de cijfers liegen niet.

Het werkloosheidspercentage is nog altijd hoog, namelijk 8,5%, maar als het zo doorgaat zal het in 2020 nog verder dalen. Volgens het artikel heeft de INSEE (Institut National de la Statistique et des Etudes Economiques) berekend dat de werkloosheid in 2020 in totaal met nog eens 0,4% kan dalen. De schrijfster van het artikel houdt echter een slag om de arm: wanneer de stakingen tegen de pensioenhervormingen voortduren, kan dat een zeer nadelige invloed hebben op de economie en dus op de werkgelegenheid.

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20191226, Overheid, Werk Algemeen

Reactie van Ingrid de Eerste op 26 December 2019 op 18.51: Intéressant. Ik heb me altijd hoe de cijfers tot stand komen. Kijk, hier in Frankrijk staat iedereen ingeschreven voor voltijds werk. In Nederland is een groot deel van de vrouw en niet financier afhankelijk en bij al die drie daagse baantjes staan ze niet bij het arbeidsbureau ingeschreven voor een complément van 40%. Wie weet hoe ze appelen met peren vergelijken?

Reactie van Rob van der Meulen op 27 December 2019 op 0.34: @ Ingrid, toch blijft Frankrijk hekkesluiter in het Europese peleton. Op internationaal vergelijkend niveau zijn de OESO in Parijs en EUROSTAT in Luxemburg toonaangevend en hanteren uniforme werkloosheidsdefinities. Voor onderwijsdoeleinden werd de historische cijferreeks voor Frankrijk hier op een rijtje gezet. Definities, appels en peren: daar kunnen statistici en arbeidsmarkteconomen zonder moeite maanden over doorvergaderen, denoods 's nachts wanneer ze maar genoeg koffie en broodjes krijgen aangereikt.

Ga er maar vanuit deze algemene definitie door iedereen wordt gedeeld, ook op nationaal niveau. Ook kun je ervan op aan dat de economen in Parijs en Luxemburg langzamerhand de ins en outs, de sterke- en zwakke punten van de diverse nationale gegevensverzamelaars wel kennen en zich ook niet om de tuin laten leiden door politiek ingegeven wenselijkheden.

Gelukkig lijkt het voorzichtig de goede kant uit te gaan in Frankrijk. Maar ondanks die positieve signalen toch nog verontrustend hoge werkloosheidcijfers, reden voor sommigen om te zeggen: « Chômage: la France "mouton noir" de l'OCDE ». Kijk ook naar de gegevens over de jeugdwerkloosheid: in dit staafdiagram met de cursor bij het land van je keuze gaan staan. Nederland 7,2%, Frankrijk 20,8%, Italië 32,2%, Spanje 34,4% en Griekenland 39,9%. Wanneer je in Parijs buiten de veilige Boulevard Périphérique komt, in "Parisia extra muros", dan ben ik bang dat heel wat jongere werklozen niet in de statistieken verschijnen. Verontrustender dan het lichte optimisme over de macro cijfers.

Reactie van Theodora Besse op 27 December 2019 op 6.36: Je kunt als regering in twee jaar tijd natuurlijk geen wonderen verrichten. Toch is er een kentering waarneembaar, die al onder Hollande was begonnen (toen Macron minister van Economie was). In het artikel in Le Monde van 15 augustus jl. (tweede link) staat dat volgens de INSEE met name de jeugdwerkloosheid is afgenomen, die Macron's speciale aandacht heeft:

"L’amélioration concerne toutes les classes d’âge, mais particulièrement les jeunes, note l’Insee. Leur taux de chômage a baissé de 0,6 point sur le trimestre et de 1,5 point en un an. Pour les personnes âgées de 25 à 49 ans, il s’agit respectivement de – 0,2 point et – 0,7 point et pour les plus de 50 ans, de 0,2 sur les deux périodes."

Reactie van Brittany op 27 December 2019 op 8.52: Ze gaan rustig hun eigen gangetje en laten de rest kletsen. En ik geef ze hierin groot gelijk. De resultaten zijn er.. Nu nog die "retraites" erdoor. Moet kunnen. Gewoon laten zien wie er regeert

De Staat en niet de straat.

Reactie van Jeannette op 27 December 2019 op 10.45: Ik moet zeggen dat ik het wel merk sinds enige tijd, ook op het platteland; meer vacatures en minder kandidaten voor de zwaarste en laagstbetaalde banen in de thuiszorg; de organisatie waar ik voor werk (ADMR) heeft steeds meer moeite om de vacatures opgevuld te krijgen, een aantal jaar geleden waren er altijd wel meerdere kandidaten voor een vacature.

Nu het loon nog omhoog en meer bij- en omscholingsmogelijkheden!

Dat laatste vooral voor de danseresjes van de Opera van Parijs ;-)

Reactie van Hans van den Bos op 27 December 2019 op 18.05: Het gaat inderdaad gelukkig wat beter, maar wat is beter als je nog steeds met een werkloosheid van 8,5% zit? Wat kost dat niet? Geld dat beter aan andere zaken besteed had kunnen worden.

Ik wens Macron veel moed en doorzettingsvermogen toe, want Frankrijk veranderen is een bijna onmogelijke opgaaf. De stakingen gaan straks weer gewoon verder. Mensen met blinde vlekken voor hun ogen. Ik hoop dat de gewone burger dat moe wordt. Je merkt al dat de steun achteruit loopt.

Ik gun Frankrijk een beter lot.

Reactie van Theodora Besse op 27 December 2019 op 20.16: Hans: "Je merkt al dat de steun achteruit loopt."

Le Monde meldde vandaag dat de CGT had bekendgemaakt dat er door sympathisanten meer dan een miljoen euro in de stakingskas was gestort... Dat heet solidariteit met de armen.

Reactie van Hans van den Bos op 27 December 2019 op 22.16: Het aantal leden van de CGT loopt de laatste jaren gestaag terug:
http://www.leparisien.fr/economie/la-cgt-a-perdu-pres-de-23-000-adh...

En wat is een miljoen nu helemaal? Daar kun je 2000 mensen een week van laten staken. De CGT heeft zo'n 600.000 leden. En is dat een teken van solidariteit of van verzet tegen de gerechte wil van Macron om de pensioenen te hervormen. En ook al zijn de CGT leden het onderling eens (wat ik niet eens zeker weet), dan nog zijn ze afhankelijk van de mening van de Fransen in het algemeen. Die steun zakt langzaam weg. En hoe meer en langer de last die de Fransen ondervinden, des te verder zal die steun zakken.

Ik hoop dat Macron zijn poot stijf houdt. Dat is de enige kans voor Frankrijk om de pensioenen overeind te houden.

Reactie van Rob van der Meulen op 27 December 2019 op 22.50: Die steun zal waarschijnlijk wel verminderen, opvallend is evenwel de oeroude reflex van heel wat Fransen om langzamerhand Macron de schuld te geven: dan moet ie de vakbonden maar wat tegemoetkomen en niet zo rigide zijn. Lees: alles zoveel mogelijk bij het oude laten en de staatsschuld nog verder op laten lopen. Terug naar 2012 toen Sophie Pedder het nieuws haalde met haar enfants gâtés? Terug naar alle goed bedoelde analyses vanaf het eind van de jaren zeventig die daaraan vooraf gingen? Als de dag van gisteren: dit tweede rapport van Jacques Attali. Ooit was hij een vertrouweling van Mitterand, dus hij zal ongetwijfeld een solidair kloppend hart aan de linkerkant van zijn borstkas hebben. Maar ook deze boodschapper is langzamerhand achter de coulissen verdwenen. Vicieuze cirkel of neerwaartse spiraal voor Frankrijk? On verra.

Reactie van Theodora Besse op 28 December 2019 op 9.34: Het aantal stakers neemt ook af, meldt LeMonde.fr vandaag. Op 7 januari a.s. beginnen de onderhandelingen opnieuw tussen de regering, de vakbonden (CFTC, UNSA en CFDT, voorstanders van een hervorming) en de werkgevers, terwijl op 9 januari weer een algemene stakings- en aktiedag is voorzien door de vakbonden CGT en FO, die tegen iedere hervorming zijn.

Waar alle vakbonden, ook zij die gunstig staan tegenover een hervorming, tegen zijn is de âge pivot oftewel de âge d'équilibre, die inhoudt dat de pensioengerechtigde leeftijd op 62 jaar blijft, maar als je op die leeftijd met pensioen gaat, krijg je een levenslange korting op je pensioen van 10%. Pas op je 64e krijg je je volledige pensioen en als je dan nog langer doorwerkt verdien je 5% extra pensioen per jaar langer doorwerken.

In een poging van de regering om stakingen met de kerst te voorkomen heeft zij allerlei concessies gedaan aan de SNCFers en de RATPers, die speciale clausules hebben verkregen. Wat die inhouden, wordt niet vermeld. In ieder geval waren deze voldoende voor de UNSA om haar leden op te roepen om het werk tijdens de feestdagen en de kerstvakantie te hervatten, maar de CGT en de FO blijven oproepen tot staking, omdat zij tegen iedere hervorming zijn.