Nederlanders.fr

Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

||  PLAATS BERICHT  ||  PLAATS ADVERTENTIE   || 

Na de uitdrukking "bien que" wordt meestal de subjonctif gebruikt, maar niet altijd. Kent iemand een voorbeeld waarin de indicatif gebruikt wordt na bien que?

Weergaven: 1265

Berichten in deze discussie

Heb het gisteren opgezocht, in principe altijd subjonctief, er zijn uitzonderingen maar die zijn niet officieel.

Bedankt!

Dus ik begrijp dat je nooit fout zit als je hier altijd de  subjonctief gebruikt.

Maar wel alleen als men "bien que" gebruikt (hoewel of alhoewel) Als je zegt "je vois bien qu'il fait beau" gebruikt men natuurlijk geen subjonctif.

Na bien que komt inderdaad altijd de subjectief als het gebruikt wordt in de betekenis van hoewel. Maar het woord kan aan het eind van een zin worden uitgesproken. Er volgt een gedachte stilte en vervolgens een constatering. Volgens mij hoor ik daar dan vaak een indicatief omdat het niet direct meer afhangt van 'bien que' 

Kan je een voorbeeld geven?

Lastig omdat je dat soort zinnen eigenlijk niet opschrijft als je ze hoort. Maar je zou kunnen zeggen:

'On a rigoureusement ramassé toutes les feuilles, bien que........dans ce coin-là il y en a encore un paquet!'  Het tweede deel van de zin hangt niet direct af van bien que, het is een losse constatering. 

Toch geeft de spelchecker van Microsoft Word in dit geval aan .....dans ce coin-la il y an ait encore un paquet.

Ik heb de zelfde vraag voor " en supposant que". Volgens de leerboeken vereist deze uitdrukking in het algemeen het gebruik van de subjonctif. Maar wie weet in welk geval hier de indicatif gebruikt moet worden?

En supposant vorm  "conditionelle" altijd de subjonctif behalve als er " si" wordt gebruikt dan gebruikt men de "indicatif"  (si als indien) (même si zelfs als) comme si  alsof) ( sauf si behalve als) en als andere uitzondering( au cas ou  in het geval dat)  komt er de "conditionnel achter.

 

Bien que krijgt de subjonctif maar soms om de realiteit van een bestaand feit te onderstrepen gebruiken sommige de indicatif.

De subjonctif komt weinig voor in hoofdzinnen, meestal in bijzinnen.  Het duidt vaak een virtuele of een subjective vorm aan. Het werkwoord in de subjonctif  geeft een niet reële aktie aan.  Ik zou graag willen, ik verwacht dat of ik vrees dat.

Sommige uitdrukkingen zijn ook altijd in de subjonctif: Ainsi soit il,  Que cela ne tienne en zelfs vive le Roi.

Ook als je een order geeft aan iemand : Que personne ne bouge,  Of dat je iets wenst. Qu'il s'en aille  Que dieu vous benisse.

Als je je ergens bij neerlegt (maar dat is ook een soort wens)  

Qu'il le finisse puisqu'il a commencé.

 

 

Ik ben er eindelijk uit! Na "en supposant que" is de subjonctif verplicht. Na "bien que" wordt meestal de subjonctif gebruikt. Maar sommige taalkundigen houden vol dat ook de indicatif gebruikt kan worden om de realiteit van een feit te benadrukken maar ook de conditionnel, om een eventualiteit aan te geven.

Dat gebruik van de indicatif of de conditionnel in dat soort gevallen is geen stijlfout, maar een optie. Je zit dus altijd goed met de subjonctif na bien que.

Heb je er een half jaar over gedaan om te begrijjpen wat ik schreef of had je het niet gelezen? 

Hallo Brittany,

Ik had om een voorbeeld met de indicatief gevraagd. Die kwam ik eindelijk in een boek tegen. Dat klopte met wat jij geschreven had.

RSS

GA DIRECT NAAR:

Laatste nieuws uit Frankrijk

© 2024   Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Privacybeleid  |  Algemene voorwaarden