Bijzondere overlijdensadvertenties

Ik ben niet iemand die overlijdensadvertenties uitpluist, maar soms valt mijn oog op een merkwaardige manier om het overlijden van een echtgenote of moeder aan te kondigen. Ik doel op het gebruiken van zowel de voor- als de familienaam van de echtgenoot. Dat gebeurt ook als de echtgenoot eerder is overleden.

Je krijgt dan een aankondiging als deze:

Ik ben dit in Nederland nooit tegengekomen. Kent iemand hier de oorsprong van dit gebruik?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20250515, Kunst en Cultuur

< Vorige bijdrage

Reactie van Jeannette op 16 Mei 2025 op 8.36: Tja, elk nadeel heb z’n voordeel hè?

Reactie van leroux op 16 Mei 2025 op 8.53: maar als je een brief schrijft begin je Madame, Monsieur en nooit anders om

Reactie van Ingrid de Eerste op 16 Mei 2025 op 9.21: Maar als je op straat wandelt en je komt je buren tegen dan zeg je 'Bonjour monsieur madame maar dan wat ineen gevlochten 'monsieurdame'.

Reactie van Conny Papillon op 16 Mei 2025 op 13.00: Interessante informatie! Wij gaan volgend jaar verhuizen naar Frankrijk en ik ben ook getrouwd, maar het huis wat wij hebben gekocht in Bretagne staat wel op allebei onze naam: ik mijn eigen meisjesnaam (heb nooit de achternaam van mijn echtgenoot gebruikt) en mijn echtgenoot op zijn naam. Daar werd door de notaris verder niet moeilijk over gedaan of vragen over gesteld. Dit is zeker goed om te weten. We ondervinden daar nu nog geen hinder van, maar misschien straks als we er wonen en ik bijvoorbeeld een bankrekening wil hebben, wel. We gaan het beleven! Heb ik tenminste weer wat om over te schrijven (https://vivreenfrance65.wordpress.com. Voor het geval je onze belevenissen wilt volgen.....).

Reactie van Jeannette op 16 Mei 2025 op 13.15: Veel is afhankelijk van de omgeving, Bretagne is wel wat meer vooruitstrevend, en je eigen opstelling natuurlijk! Veel plezier met jullie stek het ziet er prachtig uit inderdaad!

Reactie van Rose Milo op 16 Mei 2025 op 13.35: Over deze, ook in mijn ogen hoogst merkwaardige, situatie heb ik een paar regels gewijd in mijn jongste roman, Mantel van schaamte:

“Lisette, moet je nou eens kijken! Anouk heeft de overlijdensaankondiging van haar oom gescand en me per e-mail toegestuurd. Zeker voor jou als superfeministe moet dit interessant zijn. In sommige kringen, waartoe Anouks familie hoort, verliest een getrouwde vrouw niet alleen haar achternaam, maar ook haar voornaam. Hier is de aankondiging in de kranten. Heb je ooit zoiets gezien?

Hier staat de aankondiging.

Je ziet, de dames gaan geheel schuil achter hun echtgenoten.”

“Jezusmina, Jochem, dat is toch geen gezicht! Het lijkt wel zoiets als een boerka, maar dan in de naamgeving. Dat die vrouwen daarmee akkoord gaan, ik begrijp er echt niets van. Die tante Catherine en die andere vrouwen zijn toch niet achterlijk?”

“Nee, alleen maar aartsconservatief en gehersenspoeld, zou ik denken.”

Wie meer over dat boek wil weten, kan aanschuiven in de virtuele brasserie van deze website op 3 juni a.s. om 17 u 30. Ik zal het boek dan presenteren.

Hopelijk tot dan!

Reactie van Danielle op zondag: Er is absoluut geen wet die dit verplicht. Het is een oud etiquette-norm. Je doet ermee wat je wilt. Deze ‘ norm’ is bedacht in andere tijden. Er zijn mensen - en instanties- die dat kennelijk nog chic vinden. Maar deze taliban-achtige manier om een getrouwde vrouw aan te spreken is niet meer van deze tijd.

Reactie van Rose Milo op zondag: Het Nederlandse Burgerlijk Wetboek spreekt van de 'bevoegdheid' de geslachtsnaam van de man te dragen; een bevoegdheid die in sommige gevallen ook weer kan worden ontnomen. Sedert een aantal jaren heeft de man ook de bevoegdheid de naam van zijn vrouw te dragen. Ook hier zijn het huwelijk en het geregistreerd partnerschap aan elkaar gelijkgesteld.

Trouwens, Milo is mijn eigen naam! Niet die van mijn man. Ik heb het mijn hele leven vertikt om te spreken van 'meisjesnaam'…

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.