Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!

Francofileintje 15

De stroom Nederlandse emigranten naar Frankrijk gaat gewoon door. Niet dat we de cijfers nog bijhouden, we hebben ons immers teruggetrokken uit de dagelijkse emigratieverhalen. De trend die wij vijf jaar geleden al zagen is alleen nog maar verstrekt: Elk jaar verkopen vele honderden Nederlanders hun Nederlandse huis en gebruiken de overwaarde om een huis te kopen op het Franse platteland. Bijna altijd zonder hypotheek. Niet alleen kunnen ze dan gaan wonen in het land van hun dromen, genieten van de cuisine, de natuur, de cultuur, maar bovendien kunnen ze dan aan de volgende fase beginnen van hun leven, maar dan zonder schulden. Hoe mooi is dat?

Dat brengt me op het volgende puntje: inkomen. Een leven zonder schulden is heel mooi, maar je moet natuurlijk wel een maandelijks inkomen hebben om in Frankrijk te kunnen wonen en leven. Ik heb het dan niet over de pensionado’s of anderen die het geluk hebben van een vast inkomen (alimentatie, uitkering, loon) dat doorloopt ongeacht of ze in Nederland of Frankrijk wonen. Als dat inkomen in Frankrijk moet worden verdiend is de allereerste (ja echt de allereerste) eis dat je je redt in het Frans. Niemand vraagt om perfect Frans, maan werkbaar Frans is echt het allerminste. Mijn vrouw heeft Frans geleerd omdat ze het zo’n mooie, melodische en historische taal vindt. Voor mijn is het Frans puur utilitair: ik vind het Frans niet bijzonder mooi, maar beschouw het als een noodzakelijk gereedschap om in Frankrijk zaken te kunnen doen. Ja, de Fransen spreken Frans en ja, de jeugd spreekt steeds meer Engels, maar dat ontslaat de emigrant niet van de plicht om zich het Frans eigen te maken, precies zoals we in Nederland van emigranten verwachten dat ze zich kunnen redden in het Nederlands. En ja, je mag het best een lelijke of vervelende taal vinden, zolang je er op dagelijks werkniveau mee om kunt gaan.

Emigratie naar Frankrijk begint en eindigt (vóór alle andere onderwerpen!) met een werkbare beheersing van het Frans. En ja, de uitzondering op de regel is natuurlijk die ene Nederlander, die denkt dat hij de taal wel zal leren als hij er eenmaal woont en inderdaad op deze manier een succesvol en gelukkig leven opbouwt in Frankrijk. Maar dat is echt de uitzondering...

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20250924, Korte Verhalen, Migratie

< Vorige bijdrage

Reactie van Anton Noë, beheerder en gastheer op woensdag: Voor een leuke en zeer effectieve manier om de Franse taal machtig te worden, zou je een kijkje kunnen bij onze vriend Victor Hugo!

Reactie van Robert T op woensdag

Tja de taal van een land spreken , of je er mee redden, waar je zaken meedoet of waar je gaat vestigen is een open deur verhaal en het is aan te bevelen voor de emigratie de basis van de gewenste taal te beheersen.

Overgens je huis verkopen in Nederland en dan al je geld willen besteden aan je nieuwe inkomen is discutabel. Veel mensen willen binnen vijf jaar terug naar Nederland en ja de huizen zijn daar bijna onbetaalbaar tov France of Spanje of andere landen.. ( reden kleinkinderen/medische reden en ja de taal niet machtig om je te redden als je moet communiceren met instanties bij hulpbehoevendheid.)

Maar goed dan hebben een opstapje naar de aangeboden taallessen...:) Dan is die Hugo best wel handig, kost wel paar jaar om taal redelijk te beheersen.. ....

Dit zijn de 25 populairste emigratielanden in 2024, met aantal emigranten en verschillen tov van 2023:

België > 5942 (+4%)
Spanje > 5937 (+24%)
Duitsland > 3987 (+14%)
Frankrijk > 1961 (+7%)
Verenigde Staten > 1921 (-1%)
Portugal > 1631 (+9%)
Zweden > 1537 (+11%)
Curaçao > 1386 (+15%)

Reactie van Leo Beerends op donderdag: Conform de mening van Wim van Teeffelen (en misschien van andere) hoor ik bij de uitzondering. En dat bevalt mij wel, bij de uitzondering horen. Mijn Frans is zeer beperkt en mijn inkomsten (door werk in Frankrijk) zijn hoger dan ik nodig heb.

En dan komt er over een jaar ook nog iets van pensioen en AOW bij.

Reactie van Wil Louwers op donderdag: Goed verhaal, Wim! Persoonlijk vind ik dat je al een eind op weg bent als je een telefoongesprek kunt voeren. Het heeft ook nog het voordeel, dat je sneller antwoord kunt krijgen, omdat mails, hoe mooi ook opgesteld met hulp van DeepL of ChatGPT of door nog een ander programma, niet altijd beantwoord worden.......

Reactie van Jeannette op donderdag: Tja, de realiteit is anders zie ik om mij heen. Ook groepen Engelsen spreken zeer slecht tot geen Frans en redden zich toch, ook in het werk: ze werken voor Engelsen.

Ook veel Nederlanders werken voor Nederlanders, ze runnen een b&b en trekken voornamelijk Nederlandse gasten aan, da’s niet alleen handig, je kunt ook Nederlandse prijzen vragen!

Reactie van Wil Louwers op donderdag: Tja, alles kan natuurlijk, dat Nederlanders zich op Nederlanders richten en Engelsen op Engelsen. Een soort parallelle wereld waarin je dan komt te verkeren. Toch geloof ik dat er vroeger of later momenten zijn waarop het nodig of op zijn minst handig is als je 'gewoon' Frans spreekt. Contacten met je boekhoudkantoor, de belastingdienst, je verzekeraar, je gemeente, enfin, noem het lijstje maar op. En dat is ook een realiteit, denk ik.......

Reactie van Bartoine op donderdag: Frans, het blijft een leuk onderwerp. Ik vind dat de taal leren onderdeel is van emigreren en vooral integreren. Ik zeg er wel bij: ik heb blijkbaar een grotere talenknobbel dan ik eerder vermoedde (nooit gedacht dat mijn 6 eh 7 jaar VWO-Frans ooit nog zo van pas zou komen), en dat is niet iedereen gegeven. Iedereen maakt ook zijn eigen keuzes (het zou veel makkelijker zijn me volledig op (de vele) Nederlanders in de regio te richten), maar ik vind 't leuk om me tussen de Fransen te mengen. Mijn belangrijkste sociale activiteit is zingen, in twee koren, waarin ik de enige Nederlander ben. Niet altijd even makkelijk: één-op-één gaat me prima af ("tu te débrouilles bien"), in een groep haak ik soms af in het gesprek. Af en toe sta ik in een kerk tussen honderden Fransen, maar daar denk ik eigenlijk al niet meer over na. Men waardeert het ook enorm als je Frans spreekt (of in ieder geval moeite doet) en dat komt jouw 'acceptatie' zeker ten goede. Daarnaast is het in praktische zin bijna onontbeerlijk om enig Frans te spreken, omdat je met allerlei mensen te maken krijgt die geen enkele andere taal spreken ...

Reactie van Leo Beerends op donderdag: @Jannette,
Ik doe B&B zonder breakfast. Mijn gasten zijn heel soms Nederlanders, ook soms Engelsen en vrijwel allemaal Frans, en ik red dat prima.
Weet je toevallig ook hoe ik meer Nederlanders zou kunnen krijgen? En misschien zijn Nederlandse prijzen ook niet zo gek. Voorlopig zijn mijn p[rijzen, zelfs voor Fransen laag en al 4 jaar niet verhoogd.

Reactie van Jeannette op donderdag: Tja, daar vragen ze dan een ander voor die wel goed Frans spreekt. Ik wil alleen maar zeggen dat er heel wat mensen zijn die hier jaren wonen en werken zonder behoorlijk Frans te spreken, ze redden zich prima. Dit is niet mijn mening, het is wat ik vaststel. Net als hele groepen gastarbeiders dat hebben gedaan en nog doen in Europa. Niets nieuws onder de zon.Ze redden zich uiteindelijk meer of minder goed!

Kijk naar de serie mocronado’s : Nederlanders in Nederland die geen Nederlands spreken…

Reactie van Robert T op donderdag: Uiteindelijk geldt dat het voor een ieder een persoonlijke afweging hoe comfortabel wonen in een nader land dan NL gedefinieerd wordt en beleefd. Ik heb de indruk/aanname dat pensionado's veel meer in een NL bubbel leven dan werkenden bij een Frans bedrijf...

Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.