Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
Francofileintje 15
De stroom Nederlandse emigranten naar Frankrijk gaat gewoon door. Niet dat we de cijfers nog bijhouden, we hebben ons immers teruggetrokken uit de dagelijkse emigratieverhalen. De trend die wij vijf jaar geleden al zagen is alleen nog maar verstrekt: Elk jaar verkopen vele honderden Nederlanders hun Nederlandse huis en gebruiken de overwaarde om een huis te kopen op het Franse platteland. Bijna altijd zonder hypotheek. Niet alleen kunnen ze dan gaan wonen in het land van hun dromen, genieten van de cuisine, de natuur, de cultuur, maar bovendien kunnen ze dan aan de volgende fase beginnen van hun leven, maar dan zonder schulden. Hoe mooi is dat?
Dat brengt me op het volgende puntje: inkomen. Een leven zonder schulden is heel mooi, maar je moet natuurlijk wel een maandelijks inkomen hebben om in Frankrijk te kunnen wonen en leven. Ik heb het dan niet over de pensionado’s of anderen die het geluk hebben van een vast inkomen (alimentatie, uitkering, loon) dat doorloopt ongeacht of ze in Nederland of Frankrijk wonen. Als dat inkomen in Frankrijk moet worden verdiend is de allereerste (ja echt de allereerste) eis dat je je redt in het Frans. Niemand vraagt om perfect Frans, maan werkbaar Frans is echt het allerminste. Mijn vrouw heeft Frans geleerd omdat ze het zo’n mooie, melodische en historische taal vindt. Voor mijn is het Frans puur utilitair: ik vind het Frans niet bijzonder mooi, maar beschouw het als een noodzakelijk gereedschap om in Frankrijk zaken te kunnen doen. Ja, de Fransen spreken Frans en ja, de jeugd spreekt steeds meer Engels, maar dat ontslaat de emigrant niet van de plicht om zich het Frans eigen te maken, precies zoals we in Nederland van emigranten verwachten dat ze zich kunnen redden in het Nederlands. En ja, je mag het best een lelijke of vervelende taal vinden, zolang je er op dagelijks werkniveau mee om kunt gaan.
Emigratie naar Frankrijk begint en eindigt (vóór alle andere onderwerpen!) met een werkbare beheersing van het Frans. En ja, de uitzondering op de regel is natuurlijk die ene Nederlander, die denkt dat hij de taal wel zal leren als hij er eenmaal woont en inderdaad op deze manier een succesvol en gelukkig leven opbouwt in Frankrijk. Maar dat is echt de uitzondering...
Weergaven: 1406
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
-
Reactie van Wim van Teeffelen op vrijdag
-
Over telefoneren: dat is inderdaad het allerlaatste terrein om te overwinnen als je een taal leert. Door technische beperkingen van telefonie en ook doordat je direct spreekt zonder de andere partij te zien. Het blijkt dat video-gesprekken al weer gemakkelijker zijn. Maar in Frankrijk komt daar nog een extra negatief punt bij: de neiging van Fransen om je niet uit te laten praten en door je gesproken woord heen te tetteren. Dat is in een face-to-face gesprek al vervelend (vind ik), maar dat maakt een telefoongesprek nog veel lastiger.
-
Reactie van Wil Louwers op vrijdag
-
@ Wim, als ik per telefoon een serieus gesprek moet voeren en we kennen elkaar niet, begin ik altijd met te zeggen dat ik Nederlander ben en me probeer in het Frans uit te drukken. De ander zegt dan vaak 'nou, dat valt wel mee'. 'Ja, tot nu toe gaat het wel' is dan mijn reactie. Als je die twee zinnen er vloeibaar uitkrijgt, is het ijs vaak al gebroken. en kunnen gesprekken gemakkelijker verlopen. Kunnen met nadruk, en anders is het geen probleem om te vragen of men datgene wat gezegd wordt, nog een keer te herhalen.
Zomaar wat eerste zinnetjes om het je gemakkelijker te maken.
O ja, Néerlandais wordt door de ander vaak verward met Irlandais....... Kijk, dan staan we quitte!
-
Reactie van Fabienne op vrijdag
-
Als je de taal niet spreekt mis je gewoon een hoop dingen.
Wij vertoeven vnl tussen Fransen en hier in de streek zijn ze zeer geduldig en behulpzaam.De finesse zullen we nooit hebben en dat vind ik soms jammer als we in gezelschapverkeren,maar dit zal wel altijd zo blijven
Eenmaal kom je op een punt waar het bijleren eindigt
-
Reactie van Dennis & Lupita op vrijdag
-
@Bartoine, beetje flauw dat je nou je keutel weer probeert in te trekken. Je omschrijft allerlei dingen die je kan doen omdat je Frans spreekt en dat als je geen Frans spreekt dat je jezelf afhankelijk maakt....en dat noem je dan "ieder maakt zijn eigen keuze". Maar slecht Frans spreken en afhankelijk zijn is dus vaak geen eigen keuze. Beetje arrogant om te denken dat dat wel zo is, maar jij bent dan ook goed in talen, dat heb je nu wel meermaals duidelijk gemaakt.
-
Reactie van Bartoine gisteren
-
@Dennis: ik trek mijn keutel niet in, weer een interpretatie ... net als het feit dat ik arrogant zou zijn, integendeel: verre van ... pfff ...
-
Reactie van Janny O. gisteren
-
Bartoine, ik voel toch meer voor de reactie van Dennis. Je hebt hier al verschillende keren verteld hoe geweldig het jou wel gelukt is de taal te spreken. En dat het de manier is om je goed in Frankrijk te bewegen/voelen.
-
-
Wat is daar mis mee?Het is gewoon jammer voor jezelf zo veel te missen van de cultuur,gewoonten,discussies over rn van dit pra
Chtige land.En ja ,je mag misschien wel fier zijn het frans onder de knoet gekregen te hebben.Het komt niet vanzelf.
-
-
Fabienne niet iedereen heeft dezelfde redenen om naar Frankrijk te emigreren. Wil je het weten? Wij voor de natuur en het weer. En ja, dan zul je ook wat aan de taal moeten doen. En daar zit voor velen een probleem. Maar gelukkig blijft de natuur voorlopig nog wel, als er geen brand in de zomer is. De gewoonten en discussies zijn voor ons niet echt waarvoor we naar Frankrijk vertrokken zijn.
Zingen kunnen we beter achterwege laten, maar genieten wel van de natuur op de fiets.
-
-
@Janny: het maakt niet uit waar je meer voor voelt, het is geen wedstrijd ;). En 'geweldig' is (weer) wat jij ervan maakt.
@Fabienne: dat is precies zoals ik het zie. Taal is voor mij een onderdeel van integreren. En nee, dat is lang niet altijd makkelijk. In een gesprekje met meer Fransen voel ik me soms compleet verloren, in vergaderingen begrijp ik lang niet alles, maar dat weegt niet op tegen wat het me in positieve zin brengt.
-
-
Bartoine, ik ben echt benieuwd van " wat ik er van gemaakt heb". Volgens mij heb ik niet anders verteld dan waarom wij in Frankrijk wonen. In mijn één na laatste reactie vertel ik niet meer dan wat ik gelezen heb en dat mijn gevoel overeenkomt met die van Dennis.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2025 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr