En zo zij dat een Franse journalist over Nederland

Niet om chauvinistisch te worden, want dat zijn we toch al maar niettemin, Dit schrijft een franse journalist in de express van 17 oktober over Nederland; 

Pays-Bas, pays libre

Published on 2018 M10 24

Nicolas Bouzou                                                           Follow

Directeur fondateur d'Asterès

• Like205
• Comment14
• Partager

32

Je rédige cette chronique de la station balnéaire de Noordwijk, de ma chambre du huitième étage, devant un lever de soleil nordique qui bleuit le gris de la mer. Cette ville cossue de 25 000 habitants, approximativement située entre Amsterdam et La Haye, accueille le Centre européen de technologie spatiale où je dois me rendre. C’est à Noordwijk qu’est décédée, en 1952, Maria Montessori, qui donna son nom à la méthode pédagogique. Elle avait fui, d’abord le fascisme, ensuite le franquisme. De tout temps, ce petit pays, où la nature est peu généreuse et où l’eau est une menace, a voulu attirer les talents. Après la révocation de l’édit de Nantes, en 1685, des dizaines de milliers de protestants français rejoignirent les Flandres pour y créer des entreprises et semer les graines d’une révolution industrielle que la France ne connaîtra qu’au terme des guerres napoléoniennes. Encore aujourd’hui, les Pays- Bas sont un pays libre et innovant, même si l’ombre populiste s’allonge. Certes, les élections de 2017 ont reconduit un gouvernement dirigé par le libéral Mark Rutte, premier ministre depuis huit ans. Certes, le maire de Rotterdam, le populaire Ahmed Aboutaleb, est musulman (il est aussi fortement anti-communautarisme). Mais, comme dans la riche Autriche ou en Suisse, le sentiment que les migrants, l’Union européenne, la Chine et les Gafam attaquent l’identité nationale est très présent. La liberté est partout menacée.

Il y a quelques années, un diplomate de L’Union Européenne m’avait dit la chose suivante : « quand j’ai envie de gagner du temps dans des négociations difficiles, je propose d’emblée la position néerlandaise. Je sais que c’est elle qui a la plus grande probabilité de finir par emporter l’assentiment général. » C’est cette vertu de la réflexion, de la sagesse et du compromis intelligent que Stefan Zweig attribuait à Erasme, au milieu de la folie des guerres de religion.

Ce précipité rationaliste fonctionne. Les performances économiques des Pays-Bas sont spectaculaires. Le taux de chômage est inférieur à 4%. La croissance va avoisiner cette années 3% pour la deuxième année consécutive. Un excédent budgétaire permet de diminuer la dette publique à moins de 60% du PIB. Le taux de prélèvement obligatoire est bas, à 39% du PIB, comme l’est la dépense publique, à 42% du PIB. Et, contrairement à ce que prétendent nos interventionnistes-pessimistes nationaux, ce libéralisme est inclusif. Le taux de pauvreté y est l’un des plus faibles du monde développé et le système de santé largement considéré comme égalitaire et performant.

Deux temps forts scandent l’histoire économique et sociale contemporaine de ce pays. Le premier est l’accord de Wassenaar en 1982. L’économie était alors victime de ce qu’on appelle désormais « la maladie hollandaise ». Les découvertes de gisements de gaz à partir des années 60 avaient généré une euphorie et un laisser-aller qui avaient fait exploser le chômage et la dette publique. Gouvernement, syndicats et patronat se réunirent pour flexibiliser ensemble le marché de l’emploi et donner aux entreprises qui le souhaitaient la possibilité de moduler le temps de travail. Second moment important : en 2013, quand le gouvernement de coalition Rutte décida de « rendre l’État-providence plus sobre ». S’imposa alors l’idée que la solidarité peut passer par les familles et les associations et non systématiquement par l’État. 

Le débat public aux Pays-Bas est marqué par la mentalité protestante. On dit les choses sans détour, avec pragmatisme et rationalité. La France n’a pas cette vertu et ne l’aura jamais. Mais le désordre et le foisonnement de notre débat public ont aussi leur charme. Puissions-nous en revanche enfin comprendre, en observant les Pays-Bas, que la liberté peut servir un dessein de progrès, et pas seulement au profit des plus riches.

En voor diegenen die nog niet ver genoeg zijn gevorderd in de franse taal,  maar doe u best om het zo snel mogelijk te leren ;-)  heb ik het voor U vertaald.  

Nederland, een vrij land
Gepubliceerd op 2018 M10 24

Nicolas Bouzou volgen
Oprichtend directeur van Asterès
Liked 205
- Commentaren 14
- gedeeld 32
Ik schrijf deze kroniek vanuit de badplaats Noordwijk, vanuit mijn kamer op de achtste verdieping, voor een Noordse zonsopgang die het grijs van de zee blauwt. Deze rijke stad van 25.000 inwoners, ongeveer gelegen tussen Amsterdam en Den Haag, is de thuisbasis van het European Space Technology Centre waar ik heen moet. Maria Montessori overleed in 1952 in Noordwijk, die haar naam gaf aan de pedagogische methode. Ze was gevlucht, eerst voor het fascisme, daarna voor het Francoïsme. Dit kleine landje, waar de natuur niet erg genereus is en water een bedreiging vormt, heeft altijd al talent willen aantrekken. Na de herroeping van het Edict van Nantes in 1685 sloten tienduizenden Franse protestanten zich bij Vlaanderen aan om bedrijven op te richten en de kiem te leggen voor een industriële revolutie die Frankrijk pas aan het einde van de Napoleontische oorlogen zou beleven. Tot op de dag van vandaag is Nederland een vrij en innovatief land, ook al groeit de populistische schaduw. Zeker, de verkiezingen van 2017 hebben een regering onder leiding van liberaal Mark Rutte, die al acht jaar premier is. Zeker, de burgemeester van Rotterdam, de populaire Ahmed Aboutaleb, is moslim (hij is ook sterk anti-communitair). Maar net als in het rijke Oostenrijk of Zwitserland is het gevoel dat migranten, de Europese Unie, China en de Gafam de nationale identiteit aanvallen zeer aanwezig. De vrijheid wordt overal bedreigd.
Een paar jaar geleden vertelde een diplomaat van de Europese Unie mij het volgende: "Als ik tijd wil winnen in moeilijke onderhandelingen, stel ik onmiddellijk het Nederlandse standpunt voor. Ik weet dat deze degene is die de meeste kans maakt om uiteindelijk algemene overeenstemming te bereiken. "Het is deze deugd van reflectie, wijsheid en intelligent compromis die Stefan Zweig aan Erasmus toeschreef te midden van de waanzin van de godsdienstoorlogen.
Deze rationalistische neerslag werkt. De economische prestaties van Nederland zijn spectaculair. Het werkloosheidspercentage is minder dan 4%. De groei zal dit jaar voor het tweede achtereenvolgende jaar ongeveer 3% bedragen. Een begrotingsoverschot vermindert de overheidsschuld tot minder dan 60% van het BBP. Het verplichte belastingtarief is met 39% van het bbp laag, net als de overheidsuitgaven met 42% van het bbp. En, in tegenstelling tot wat onze nationale interventionisten-pessimisten beweren, is dit liberalisme inclusief. Het armoedepercentage is een van de laagste in de ontwikkelde wereld en het gezondheidssysteem wordt algemeen beschouwd als egalitair en efficiënt.
Twee belangrijke gebeurtenissen markeren de hedendaagse economische en sociale geschiedenis van dit land. De eerste is het Akkoord van Wassenaar van 1982. De economie was toen het slachtoffer van wat nu de 'Nederlandse ziekte' wordt genoemd. De ontdekkingen van gasvelden vanaf de jaren zestig hadden geleid tot euforie en zelfgenoegzaamheid die tot een explosie van werkloosheid en overheidsschuld hadden geleid. Overheid, vakbonden en werkgevers kwamen samen om de arbeidsmarkt flexibeler te maken en bedrijven die dat wensten de kans te geven om de arbeidstijd aan te passen. Het tweede belangrijke moment was in 2013, toen de coalitieregering van Rutte besloot om "de verzorgingsstaat soberder te maken". Toen ontstond het idee dat solidariteit kan worden bereikt via gezinnen en verenigingen en niet systematisch via de Staat.
Het publieke debat in Nederland wordt gekenmerkt door de protestantse mentaliteit. De dingen worden botweg, pragmatisch en rationeel gezegd. Frankrijk heeft deze deugd niet en zal die ook nooit hebben. Maar ook de wanorde en de wildgroei van ons publieke debat hebben hun charme. Anderzijds, mogen we eindelijk begrijpen, door Nederland te observeren, dat vrijheid een doel van vooruitgang kan dienen, en niet alleen ten voordele van de rijksten.

Artikel gepubliceerd in L'Express op 17 oktober 2018

Nicolas Bouzou
Oprichtend directeur van Asterè

Article publié dans L’Express du 17 octobre 2018

Nicolas Bouzou

Directeur fondateur d'Asterès