Hèt netwerk van, voor en door Nederlandstaligen in Frankrijk - zegt het voort!
|| PLAATS BERICHT || PLAATS ADVERTENTIE ||
Het onderwerp komt heel vaak voorbij op dit forum.
Korte samenvatting van de regeling:
Een woonhuis in Frankrijk, niet zijnde de résidence primaire van de eigenaar, en een bedrijfsruimte in Frankrijk zijn onderhevig aan winstbelasting bij verkoop, de zg taxe sur la plus-value. Bepaalde kosten kunnen van de winst worden afgetrokken en bij verkoop betaal je 19% van de winst in het eerste jaar en dat percentage loopt terug naar 0% in geval het pand langer in bezit is geweest dan 22 jaar. Maar hier blijft het hier bij. De Franse overheid heeft verzonnen dat er niet alleen belasting over de winst moet worden betaald, maar ook sociale lasten, de prélèvements sociaux, zelfs voor niet-inwoners van Frankrijk die nooit in aanmerking komen voor sociale uitkeringen. De sociale lasten worden op een andere manier berekend dan de belasting en eindigen pas na 30 jaar eigendom van het pand. Het komt er op neer dat in totaal 36,2% van de winst moet worden afgedragen indien het pand binnen 5 jaar na aanschaf wordt verkocht en dat het af te dragen bedrag in stapjes terugloopt naar 0% van de winst na 30 jaar. Er zijn rekenmodellen beschikbaar op het internet, waarmee de precieze afdracht kan worden bepaald, bijvoorbeeld deze: https://www.notaires.fr/fr/immobilier-fiscalit%C3%A9/fiscalit%C3%A9...
Arrest De Ruyter
Middels het beroemde Arrest De Ruyer heeft de Europese rechter vastgesteld dat het heffen van sociale lasten voor niet-inwoners in strijd is met het Europees verdragsrecht. De Franse staat heeft voor 2016 de ten onrechte betaalde sociale lasten terugbetaald (alleen aan hen die een bezwaarschrift hadden ingediend) en vervolgens de wet aangepast, waarna voor alle verkopen na 1-1-2016 gewoon weer sociale lasten werden geheven (nu onder een andere naam).
Nieuwe rechtszaken
Niet iedereen vindt dat Frankrijk zich nu wel aan het Europese verdragsrecht houdt en een slachtoffer van deze regel heeft in eerste instantie via de Rechtbank in Straatsburg (juli 2017) en later in hoger beroep voor het Hof van Nancy (mei 2018) gelijk gekregen. Echter de strijd is nog lang niet gestreden, de Franse overheid blijft zich verzetten tegen deze uitspraken en het zal wel weer tot het Europese Hof worden uitgevochten, net als de eerste keer. Uiteraard is het zeer wel mogelijk dat het hoogste Franse Hof of het Europese Hof de Franse overheid alsnog gelijk geeft en dan is al deze moeite voor niets geweest. Maar de kansen lijken er nu een stuk beter uit te zien dan een jaar geleden.
Geld terug?
Huizenverkopers die in 2016 hun huis hebben verkocht en de sociale lasten hebben betaald boven op hun winstbelasting, kunnen een bezwaarschrift indienen bij de Franse Fiscus (in het departement van vestiging van het betreffende huis) voor het einde van 2018. Mensen die voor 2016 hun huis hebben verkocht zijn te laat voor een bezwaarschrift. Huizenverkopers die in 2017 hebben verkocht hebben t/m 31-12-2019 de tijd om een bezwaarschrift in te dienen. Een bezwaarschrift is in elk geval nodig om de betaalde sociale lasten terug te kunnen vorderen (plus boeterente), mocht Frankrijk uiteindelijk ook op Europees niveau in het ongelijk worden gesteld. Tot nu toe heeft de Belastingdienst alle bezwaarschriften afgewezen en dat zal dan waarschijnlijk ook met uw bezwaarschrift gebeuren. Maar u kunt daarna bezwaar aanteken tegen die uitspraak met het verzoek om het bezwaar pas te behandelen als de zaak die begonnen is in Straatsburg helemaal is uitgeprocedeerd.
Indien u voldoende Frans beheerst kunt u het bezwaarschrift zelf indienen. Heeft u hiervoor de hulp van een advocaat nodig, dan heeft dat alleen zin als het gaat om een substantieel bedrag aan terug te vorderen sociale lasten (de kosten van de inmenging van een advocaat lopen al heel snel in de duizenden euros). Hoe dan ook kan dit hele zaakje nog wel een paar jaar aanlopen. Als u liever rust wil en het dossier van het verkochte Franse huis sluiten, dan kunt u gewoon accepteren dat u weliswaar ten onrechte sociale lasten heeft betaald, maar dat die betaling ten goede komt aan de Franse sociale fondsen, waarmee weer mensen kunnen worden geholpen, die over het algemeen niet de luxe hebben van een tweede huis.
Weergaven: 2424
_____________________________
☑️ Beste plaatser van dit bericht,
fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.
_____________________________
Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.
Dat gevoel had ik ook Wilma, na lezing van de laatste zin.
@Wilma. Ik ben blij dat je die zin hebt opgemerkt. Natuurlijk kan en moet het aan de kaak gesteld worden als Frankrijk sociale lasten zou heffen in tegenspraak met de Europese afspraken, maar er speelt meer op de achtergrond.
Ik heb het heel subtiel opgeschreven in mij stukje, in één bijzinnetje op het einde, maar dit is wat ik er echt van vind: Elke week heb ik wel een dossier waar mogelijk plus-value aan de orde is. Ik verbaas me er altijd over hoe Nederlanders zich verschrikkelijk boos kunnen maken over deze belasting. Mijn idee is dat je al heel blij mag zijn in de huidige markt dat je winst maakt met de verkoop van je tweede huis (of je bedrijfspand waar je zulke leuke omzet mee hebt gerealiseerd de laatste jaren). Eigenlijk mag je van geluk spreken als je taxe sur la plus-value mag betalen! Heel veel vakantiehuizen worden op dit moment immers verkocht onder de oorspronkelijke aankoopprijs.
Wat heel veel tweedehuis-bezitters ook vaak vergeten is dat ze over dit tweede huis nooit vermogensbelasting hebben betaald. Als ze een tweede huis in Brabant hadden gekocht hadden ze jaar op jaar de akelige Nederlandse Box 3-belasting over de waarde van dat vakantiehuis betaald. In de meeste geval veel meer dan de eenmalige winstbelasting bij verkoop van een Frans vaantiehuis. En dan hadden ze bovendien de geneugten van het leven in Frankrijk gemist, de cuisine, de culture, misschien zelfs het klimaat. Niets ten nadeel van de cuisine (ik ben dol op worstenbroodjes) en de culture in Brabant (ik ben zelf Brabander), maar iemand die een tweede huis kan bezitten in Frankrijk is een rijk mens en zou de taxe sur la plus-value met een glimlach moeten betalen.
Helaas, de dagelijkse praktijk is anders.
Wim
Er is een toezegging van het huidige Nederlandse kabinet te bekijken of in plaats van box3 heffing op vermogen (weer) een systeem van belastingheffing op werkelijke winst op vermogen kan worden ingevoerd. Dus misschien komt er ook in Nederland nog wel een tax plus value (althans op tweede woningen: er zijn geen plannen de eigenwoning uit box 1 te halen bij dit kabinet, wel bij sommige politieke partijen). Een verschil met Frankrijk is dan nog wel dat vooralsnog de vermogenswinst niet tot de inkomensgrondslag voor sociale heffingen (met name premies volksverzekeringen in Nederland) wordt gerekend.
Dat het EHvJ uitermate scherp blijft op het tegengaan van dubbele sociale heffingen van twee staten tegelijkertijd is begrijpelijk: dat komt rechtstreeks voort uit het beginsel van geen belemmering van het vrije personenverkeer, een van de pijlers van de EU. Dat moet m.i. superieur blijven aan het idee dat de bezitter van een tweede huis in Frankrijk zich solidair zou moeten betuigen aan degenen die profijt hebben van de Franse sociale fondsen.
De oplossing voor het probleem van het europeesrechtelijk niet toegestaan zijn van (dubbele( sociale heffingen is voor Frankrijk m.i. in beginsel eenvoudig: schaf die algemene sociale heffingen af, en regel financiering via verhoogde inkomsten- en evt. vermogensbelasting. Daarbij lijkt het me zeer wel mogelijk om de vereiste inkomens- en vermogenssolidariteit goed in te bouwen. En sociale prestaties die Frankrijk "niet contributief" noemt kunnen dan gewoonweg uit die verhoogde inkomstenbelasting (en vermogensbelasting) worden gefinancierd. Het zal niet helemaal inkomens- of vermogensneutraal zijn voor de Franse belastingbetalers, maar ook niet tot absurde inkomensverschuivingen hoeven te leiden. Ik heb nooit begrepen waarom Frankrijk zo star inzette in 2015 op evident europeesrechtelijk niet houdbare reparatiewetgeving. Mijn vertrouwen in de Franse rechtsprak is echter opnieuw gegroeid, met de recente uitspraken die ik gezien heb over de algemene sociale heffingen. Franse rechters zijn, in tegenstelling tot de Franse regering, niet zo blind voor de betekenis van de EHvJ jurisprudentie.
Jan, dankjewel. Het arrest is ellenlang en zo doorspekt met nummers van artikelen, wetten en EU-verordeningen dat het een crime is om te lezen. Maar goed, daar ben jij dan voor... Nu begrijp ik de redenering: de wet die per 1 januari 2016 van kracht is geworden wordt door rechtbank en hof geacht terugwerkende kracht te hebben. Daarop was ook de aanslag van de belasting gebaseerd. Mevrouw en meneer A. hadden dat in eerste instantie bestreden. Volgens mij terecht, want wetten hebben in het algemeen geen terugwerkende kracht, tenzij er bijzondere omstandigheden bestaan die dat noodzakelijk maken. Kennelijk is dat hier het geval, volgens rechtbank en Hof.
Wat de reparatiewet betreft: Hollande en zijn regering zagen het financiële lijk al drijven. Weg zorgvuldig opgestelde begroting. En omdat er toch nieuwe verkiezingen in zicht waren besloten ze tot een noodgreep, die hún regering in ieder geval financieel overeind zou houden. Après nous le déluge. In het franse parlement klonken protesten: deze wet is nog steeds in strijd met EU-recht. Maar dat kon Hollande en de zijnen niet schelen, want dat zou op het bordje terechtkomen van de volgende president en zijn regering. Uiteindelijk besloten Assemblée en Senaat het spel mee te spelen. Dat is het verschil tussen politiek en rechtspraak.
Ook ik ben groot voorstander van het opheffen van al die verschillende sociale lasten en ze te verwerken in een verhoging van de inkomstenbelasting. Macron heeft zich er echter faliekant tegen verklaard. Ik begrijp niet waarom, want in de meeste opzichten is hij een pragmatisch denker, die niet wars is van vereenvoudiging en verandering. Ik vermoed dat het politiek gevoelig ligt, wanneer je belastingen verhoogt, ook al staat er afschaffing tegenover van CSG enzovoort. Mensen zien alleen belastingverhoging en, geholpen door de media, vergeten ze de besparing op de hoge sociale lasten.
Ik geef je gelijk dat het EU-belang voorop staat. Daarom is het belangrijk dat mensen bezwaar aantekenen. Maar ik heb al eens eerder in dit forum geschreven dat ik er zelf niet over zou piekeren. Ik zou zo blij zijn met de opbrengst van mijn huis, ook al zou dat minder zijn dan ik verwachtte, dat ik er niet aan zou moeten denken om er nog een procedure over te beginnen met alle kopzorgen van dien. Maar niet iedereen is hetzelfde.
Je reactie hieronder, dit zijn de huisregels.
© 2024 Gemaakt door: Anton Noë, beheerder en gastheer.
Verzorgd door
Banners | Een probleem rapporteren? | Privacybeleid | Algemene voorwaarden
Je moet lid zijn van Nederlanders.fr om reacties te kunnen toevoegen!
Wordt lid van Nederlanders.fr