Bijzondere overlijdensadvertenties

Ik ben niet iemand die overlijdensadvertenties uitpluist, maar soms valt mijn oog op een merkwaardige manier om het overlijden van een echtgenote of moeder aan te kondigen. Ik doel op het gebruiken van zowel de voor- als de familienaam van de echtgenoot. Dat gebeurt ook als de echtgenoot eerder is overleden.

Je krijgt dan een aankondiging als deze:

Ik ben dit in Nederland nooit tegengekomen. Kent iemand hier de oorsprong van dit gebruik?

_____________________________

☑️ Beste plaatser van dit bericht,

fijn dat je gebruik maakt van dit forum. Doe alsjeblieft mee met de discussie die volgt op je bericht! Reageer zelf op de reacties die anderen geven. Dat mag ook best een bedankje zijn.

_____________________________

Rubrieken,

Klik hieronder voor meer berichten in dezelfde rubriek.

20250515, Kunst en Cultuur

Reactie van Mahar op 15 Mei 2025 op 14.42: In sommige culturen waar vrouwen minder rechten hebben, kan het gebruikelijk zijn dat hun identiteit volledig opgaat in die van hun echtgenoot. Dit kan zich uiten in verschillende vormen, waaronder het nauwelijks erkennen van hun eigen naam of afkomst na het huwelijk.

Reactie van Jos Sjollema op 15 Mei 2025 op 14.56: Ik zie het hier ook op brievenbussen, soms: "M et Mme (voornaam meneer) (achternaam meneer)". Mevrouw is nergens te bekennen, denk ik dan...

Reactie van Ingrid de Eerste op 15 Mei 2025 op 15.19: Dat de meisjesnaam volledig wegvaagt en inderdaad de familie Mme et M Claude Boersma. Ik heb nog collega's die voor de wet van getrouwd waren. Bijvoorbeeld, als je huisarts bent in een stadje en je heet Dr Marine Boersma, dan wordt het lastig als je gaat scheiden. De Dr Boersma bestaat niet meer nu heet ze Dr Marine Koppelman. Lastig. De dames mogen nu hun mansnaam en hun eigen 'nom de jeune fille' dragen. Ik, dochter van een feministe avant la lettre, draag alleen mijn eigen naam. Hier is dat niet mogelijke.

Wat ik ook zo grappig vind in overlijdensadvertenties zijn de bijnamen. M Dupeyron, " Jeannot'. M Dupin, 'Titi'. Mme Elisabeth Castaignos, ' Pierrette'.

Onze buurvrouw doet ziekenbezoeken in het ziekenhuis. Het komt geregeld voor dat ze de roepnaam en de achternaam noemt en dan blijkt ze niet te bestaan in het ziekenhuis. Nom civil dus wel. Trouwens ik vind het heerlijk dat je hier gelijk de voornaam weet. Die initialen in Nederland zijn maar lastig. Mocht je aangehouden worden door de gendarmes dat vragen ze gelijk nom, prénom, date de naissance en lieu de naissance.

Reactie van Jeannette op 15 Mei 2025 op 16.30: Heel apart, ik dacht dat men dat alleen in Amerika nog deed, maar dat komt natuurlijk oorspronkelijk van het Europese vasteland. Ik dacht eerst even dat het hier om een transgender persoon ging :-) maar nee dus.

Overigens heb ik in Frankrijk altijd alleen mijn eigen naam gebruikt, ik heb nooit een reden gezien mijn eigen naam te veranderen. Het heeft af en toe wel wat moeite gekost, maar volgens de Europese wetgeving mag je je eigen naam blijven gebruiken, ook in Frankrijk, na het huwelijk.
Heel af en toe duikt de naam van mijn echtgenoot nog op, ik corrigeer dat direct.

Daarbij maakt Frankrijk het zichzelf erg moeilijk: vrouwen wordt nog altijd standaard de achternaam van de man toebedeeld, terwijl een rijbewijs of paspoort toch echt op de geboortenaam wordt afgegeven. Dan krijg je toch je carte vitale op de naam van je echtgenoot en dan zegt men in het ziekenhuis dat de tenaamstelling niet overeenkomt als je je moet identificeren.. Pffff! gekkigheid!

Mahar: sommige culturen? Ik ken geen enkele cultuur waar vrouwen NIET minder rechten hebben....

Reactie van Wilna Maijenburg op 15 Mei 2025 op 18.02: Het is inderdaad soms lastig hier in Frankrijk, daarom heb ik op mijn id kaart maar laten zetten dat ik weduwe van ben. Mijn Carte Vitale was niet meer geldig na het overlijden van mijn man, na een paar maanden kreeg ik een nieuwe, maar niet op mijn meisjesnaam, ondanks mijn verzoek. Imstanties in Nederland gebruiken die meestal wel, wat weer problemen met de postbode veroorzaakte, dus maar een extra naambordje opgehangen.

Reactie van Ingrid de Eerste op 15 Mei 2025 op 18.09: Ik heb altijd mijn meisjesnaam gehouden ookal zijn wij getrouwd. Dat werd hier niet begrepen. Impots daar ben ik Mlle en aanhangsel van mijn man. De bank, ik blijf altijd Mlle Prins. En ga maardoor.

Reactie van Ingrid de Eerste op 15 Mei 2025 op 18.10: Wat echt handig is, is dat mijn manis naam in mijn paspoort staat. Daar is over nagedacht.

Reactie van Jeannette op 15 Mei 2025 op 19.36: De naam van mijn man heb ik ook niet toegevoegd in mijn paspoort inderdaad,

Die carte vitale heb ik niet geaccepteerd op de naam van mijn man, ik heb een kaart op mijn eigen naam gekregen.

De eerste mevrouw die ik daarover sprak stelde mij gerust dat de naam van mijn man voor Frankrijk geen enkel probleem was, ik heb het hoger op gezocht en iemand getroffen die mijn bezwaren zonder problemen accepteerde en met de de Europese regelgeving bekend was.

Ik ben overal mevrouw inmiddels, een kwestie van volhouden en aanschrijven, ook bij de impots en de bank.

Reactie van Dennis & Lupita op 15 Mei 2025 op 20.56: Mijn vrouw heeft ook gewoon haar eigen naam gehouden, maar we hebben wel allebei in ons paspoort laten opnemen wat de naam van de echtgeno(o)t(e) is.

Maar soms verbaas ik me toch in Frankrijk. We wilden beide een bankrekening openen bij SG (een voorwaarde voor de hypotheek) en mijn vrouw kan alleen de bankrekening aanvragen op mijn achternaam, niet op haar eigen achternaam. Echter, zodra de aanvraag goedgekeurd is kan ze wel een wijziging van de tenaamstelling aanvragen en zo alsnog de rekening op haar eigen achternaam te krijgen. Waarom nou toch zo ingewikkeld?

Reactie van Leo Beerends op 16 Mei 2025 op 8.24: Er is ook een voordeel te noemen als vrouw kan je ook een zekere anonimiteit daardoor krijgen. Als ik op het internet zoek op relaties uit een ver verleden vind ik deze vaak niet doordat originele de achternaam niet gebruikt wordt. Het is natuurlijk een keuze en sommige kiezen ervoor om alleen nog maar de naam van de man te gebruiken.