Alle berichten zijn gemarkeerd als 'Korte Verhalen' (291)

Op een terrasje aan het dorpsplein in ons nieuwe Alpendorp zit ik met echtgenoot, onder het genot van een ‘petit blanc’, een werkbespreking te houden - wij weten meestal vrij aardig het nuttige met het aangename te verenigen - als plots dochter gillend van opwinding opbelt. Ze heeft een appartement in Toulouse bemachtigd.

Mijn oudste heeft besloten op eigen benen te gaan staan en is deze zomer een zoektocht naar…

Deze dag, twee weken voor zijn verjaardag zat hij weer in de bekende stoel met naast hem de tandarts die met allerlei puntig en scherp uitziende instrumenten in zijn gebit stond te wroeten.

‘Zeg Jan, heb jij het druk deze weken?’

‘Grollegorgega el,’ reageerde Jan.

De tandarts trok de instrumenten terug om Jan de gelegenheid te geven verstaanbaar te antwoorden.

‘Nou ja, dat gaat wel, de mais is van het land.’

‘Je weet ik heb een tweede huis in Frankrijk met een lap…

Excuses hoor, ik was het even vergeten, maar toch wil ik nog even reageren op al dan niet bedekte verwijten van hen die vinden dat om tien ’s ochtend wat wijn drinken een (mijn woorden) verderfelijke gewoonte is. Hoe goed (hoe slecht?) kennen die criticasters wijnland Frankrijk? Wonen zij er wel lang genoeg om gevoeglijk het afkeurende wijsvingertje op te steken? Drinken zij alleen een glaasje als er voor hen echt iets te vieren valt – een verjaardag of zo? Of alleen ’s zondags bij…

De verificatie was als een dreun op het hoofd van Jan. Hij was er zo van overtuigd een wild vreemde vrouw aan te treffen, dat de herkenning van zijn moeder op het moment dat hij de vrouw op de roestvrij metalen tafel zag, een kortsluiting in zijn hoofd veroorzaakte. Hij ging door de knieën.

Nadat hij van de shock hersteld was, handelde hij in een roes de formaliteiten af. De lijst van eigendommen werd gecontroleerd. Het was een handtas met identiteitspapieren en allerlei andere zaken…

‘Wat is eigenlijk het verschil tussen geremd en ongeremd?’, vraag ik ter hoogte van Rotterdam. Achter ons stuitert een rood Bo-Rent karretje vol huisraad. ‘Heeft iets met belastbaar gewicht te maken’, zegt vriend Rob. ‘Geremd mag zwaarder beladen worden’. ‘Hoeveel precies?’, wil ik weten. ‘Staat op de bon, maar je kunt het ook op internet zien als je het kenteken intikt’.…

December 2012 De jager

Jan Rottefanger was Nederlander maar wat hem zelf betrof in de eerste plaats een Drenth, een oost Drenth om precies te zijn. Hij woonde in een klein dorp vlak bij de Duitse grens. Het Saksische dialect dat hij sprak kan men tot ver over de grens in Duitsland verstaan.

Hij had over twee weken, vijfendertig jaar van zijn genetisch bepaalde levensduur verbruikt. Tenminste, als hij niet door interventie van buiten af of door eigen toedoen, eerder dan gepland…

NEDERLANDS ONDERAAN

Cette silhouette qui se découpe sur le ciel de la Côte de Nacre, c’est celle du Bagpiper Bill Millin, du régiment de Lord Lovat, qui, au matin du 6 juin 1944, est passé le premier sur le pont de Bénouville, maintenant plus connu comme le Pégasus Bridge. C’était la première opération aéroportée du Débarquement, et le petit café Gondrée fut la première maison libérée en France. Mon père, qui avait…

Ze had mij de hele nacht al wakker geniest toen ik opeens kokhals geluiden hoorde. In een reflex schoot ik overeind en zonder er over na te denken zwiepte ik haar van mijn voeteneind, maar ondanks deze uitstekende reactie verried de nattigheid op mijn hand dat ik toch net iets te laat was.

Ik heb drie katten, een wit met zwarte, een zwart met witte en een rooie en alle drie vinden ze het heerlijk om ‘s nachts op een…

Op het platteland heb je te maken met allerlei kruipend, vliegend, sluipend en zwemmend gespuis. Veel mag blijven, maar soms moet je ook tot harde maatregelen overgaan. In ons geval betreft dat de diersoorten wespen en hoornaars wegens allergie voor de steek van deze verder nuttige ‘dames’ (maar daar hebben we dit jaar helemaal geen last van) en muizen. Tenminste, de muizen die bij ons in huis wonen en ons ’s nachts wakker maken met hun uitbundig lawaaiige, in sneltreinvaart…

Beste site-bezoeksters, en ook jullie hoor, site-bezoekers, hier voor u (en ook voor Jaap) een stukje over een van mijn karakteristieke negorij-genoten, of nu ex-genoot. Het stukje staat niet in mijn boek, dus wellicht is het voor u een verrassinkje.  

Het wordt stil in onze negorij. Hubert, Pierpierre en Paul zijn, in deze volgorde, al wat jaren geleden overleden, Jean heeft deze zomer het loodje gelegd en nou is Joseph ook al gestorven  - ‘parti au grand voyage’ zoals ze hier…

Dag Jaap Klok,

via-via kwam ik vanmiddag (13 augustus) min of meer toevallig op het spoor van je verhaal over “La Marotte, ons nieuwe huisje in Frankrijk”. Met die titel suggereer je dat je dat huisje dit of verleden jaar hebt betrokken. Maar is dat inmiddels niet, laten we zeggen, achttien jaar geleden, Jaap? In je verhaal schrijf je vol fantasie uitgebreid over mij – mij daarmee publiekelijk (en wraakzuchtig? - in elk geval kwaadaardig) voor een ouwe, vieze en drankzuchtige ‘zizi’…

Het is vandaag vast de warmste marktdag ooit. Nu zijn we nog nooit in augustus in La Noblet geweest, dus dat kan gauw. En er is nog iets heel opvallends: het is Zuid-Europees druk op de markt. Waar komen ál die mensen vandaan? Natuurlijk zijn er vast ook toeristen, want de markt van L’Aigle is een van de grootste van Frankrijk. Zeker vandaag, nu iedere plek tot de laatste vierkante meter bezet is. We hebben gelukkig wel vrij snel een plekje voor de auto gevonden, want de eerste bezoekers…

Gisteren voor het eerst sinds ik in Frankrijk ben "bête à bon Dieu" gehoord. Mijn man gebruikte het, want hij had er 6 uit de vijver gered. Hij was verbaasd, dat ik wist dat hij coccinelle bedoelde en ik was verbaasd dat hij voor het eerst in 20 jaar "bête à bon Dieu" gebruikte wat in mijn ogen alleen Nederlands is. Dus opgezocht, Wikipédia + 1 Franse legende met 1 Nederlandse variant :

Wiki : De naam is een herinnering aan de tijd dat de Germanen in Europa gekerstend werden. De…

Hallo allemaal,

Ik ben benieuwd, jullie ook?

Het lijkt mij super leuk om op pad te gaan met mijn boekjes en te kijken wie/waar interesse heeft in de boekjes. 

Het zijn drie kleine boekjes in rijmvorm ( zwart wit illustratie) en een bundel van de drie boekjes in kleur. Hierbij ook en CD gemaakt. De boekjes zijn gedrukt op biotoop papier. 

Waarom op deze site..wel er zijn veel Nederlandse kinderen in Frankrijk en ook volwassenen spreken de boekjes aan. Misschien is…

Série d’été: leçon numéro 10

Les objets ont une âme, dit-on. Peut-être ont-ils tous une âme, mais certaines âmes sont plus animées que d’autres. Certains objets ont aussi une plus grande intelligence, une résistance au temps, et une histoire à raconter. Ceci en opposition aux gadgets à obsolescence programmée sous lesquels notre civilisation s’enfouit elle-même. C’est peut-être pour cela que nous aimons tant fouiner…

Zolang naar uitgekeken en eindelijk verkrijgbaar via de boekhandel, internet en op vele plaatsen in de Drôme. 160 pagina's en circa 300 foto's!

Eerste signeersessie op donderdag 26 juli van 10.00 uur tot 12.00 uur op de markt in Bourdeaux (hoogswaarschijnlijk tegenover Café du Centre)

Kijk hier voor meer info en alle signeersessies in de Drôme:…

Toen ik gisteren net buiten m'n portail stond om met Pico te gaan wandelen, stopte er een klein knalblauw autootje. Een oudere, niet-onknappe man draaide het raampje open en zei: "Bonjour madame, bent u alleen?" "Oui", zei ik. "Heeft u geen man?" "Non." "Dat vind ik héél interessant en ik zal u uitleggen waarom…

Op aanbeveling ("Beslist kopen!") van een bekende, die het al had aangeschaft, heb ik vorige week het boek "Ongewoon Parijs" van Ferry van der Vliet besteld. Eerlijk gezegd waren mijn verwachtingen niet hooggespannen. Wat kon dit boek meer bieden dan de artikelen met fraaie foto's die Ferry hier wekelijks plaatst? En als je van tijd tot tijd zijn website bezoekt, de foto's bekijkt en de teksten leest, dan kon het boek toch op z'n best slechts…

Aan de rand van ons dorp L'Affenadou staat een groot geel huis, in de volksmond La Cantine geheten, omdat het vroeger, toen de steenkoolmijnen nog open waren, de kantine was voor de mijnwerkers. Na de sluiting van de mijnen verviel het gebouw in rap tempo. Het zou veranderd zijn in een ruïne, ware het niet dat een jongeman het een aantal jaren geleden heeft gekocht en het helemaal heeft gerestaureerd. Sindsdien draagt het huis de naam La Fée Nadou en wordt het…