Beste mensen,

de 80 kilometer grens op de departementale wegen lijkt enigszins gestabiliseerd. Toen nog 90 kilometer was werd je zonder blikken of blozen gepasseerd  met snelheden ver boven de 100. Althans het verschil was enorm, alsof je stilstond.

Nu ik rijd dus exact 80 op de automatische piloot en er doet zich een nieuw verschijnsel voor. Bumperkleven, met exact dezelfde snelheid op zo’n 4 a 5 meter achter je, dus heb je met de achteruitkijkspiegel een goed beeld van wie je…

Met veel genoegen presenteer ik hierbij twee nieuwe vlogs:



1) In de Bourgondische dorpen Meursault en Semur-en-Auxois ga ik op zoek naar mooie wijnen, sporen van Louis de Funès en ontmoet ik de leukste vrouwelijke postbode van Frankrijk.

2) In een sfeervolle zwart-wit reportage over het Concours d'Elégance, dat afgelopen weekend plaatsvond op Paleis Soestdijk, neem ik je mee langs schitterende oldtimers en futuristische modellen van Peugeot en Citroën.

Veel…

In juni ontvang ik een telefoontje van Cathelijne van Vliet, neen, geen familie, of ik een fotoreportage wil maken voor het septembernummer van de glossy Leven in Frankrijk. Het gaat om een reportage over de l’Ecole de Cuisine et de Pâtisserie Le Cordon Bleu Paris, beter bekend als Le Cordon Bleu. Dit samen met Tom Kellerhuis, sinds 2014 hoofdredacteur van HP/De Tijd. Maar Tom is meer, eigenlijk een schrijvende chef. In 2008 verliet hij de journalistiek voor zijn andere grotere passie;…

We gaan bij de voormalige oude watermolen in St L. op zoek naar rivierkreeften. Iemand heeft ons verteld dat ze terug zijn en natuurlijk moet Hydrobioloog dat onderzoeken. Over de Guiel loopt op die plek een bruggetje maar het riviertje is daar ook doorwaadbaar. Vroeger kwamen we er met de kinderen, maar sinds een jaar of twintig is op die plek een prachtig huis verrezen dat het schoepenrad ontbeert, maar er toch uitziet alsof het er al een paar eeuwen staat. Ik wandel er jaarlijks een paar…

We stonden voor een moeilijke keuze. Op welke wijze zouden we spitsig Parijs voorbij gaan. Het was niet erg handig van ons om juist op dit tijdstip hier aan te komen, maar je kan niet álles goed doen. Aan de andere kant van Parijs wachtte ons het hotel dat al een paar dagen geleden gereserveerd was. Dat dan weer wél. Echtgenoot had een scherpe aanbieding voor een driepersoonskamer voorbij zien komen en als er íets is dat hij onmogelijk kan weerstaan, zijn het…

Adolf Hitler bracht in 1940 een bezoek aan Parijs. De reis werd uitgebreid gefilmd en gefotografeerd. Na afloop van deze korte stedentrip schijnt Hitler het volgende gezegd te hebben: “Het was de droom van mijn leven om Parijs te zien. Ik kan niet zeggen hoe blij ik ben dat ik deze droom eindelijk in vervulling heb zien gaan.”

Een ontmoeting met een Parijse straatfotograaf bracht mij naar het balkon waar ‘Der Führer’ ook heeft gestaan. Dat hij er heeft gestaan was niet zo belangrijk…

Ik weet het even niet. Waar moet ik over schrijven? Neergestorte kuikens? Onderuitglijdende kloeken? Veel te dure kippenhokken? Gestreste haantjes? Het loopt allemaal niet helemaal volgens plan de laatste tijd.

Deze moederkip zou eigenlijk op dit moment mokkend in haar lege nest moeten zitten met het snode plan om als een koekoek mijn ouders in september uit hun nest te sodemieteren en zo nog een afkickmaand bij het…

Deze week nog ‘n keer wat anders, maar dan anders anders dan mijn bijdrage van twee weken geleden, getiteld "Vandaag ff wat anders”, waarin sitegebruikers attent werden gemaakt op mijn Franse artikeltjes die zijn gebundeld in het boekje ‘Wonen naast god’.

Het anders-zijn deze week zit ‘m in de dichtvorm – geen literatuur, olrijt! Maar wellicht plezierig om  te lezen. En als er wat aan geschaafd en gevijld wordt (er een muziekje voor wordt gecomponeerd en het ook wat wordt ingekort) kan…

De naam van de stad Tours (Indre-et-Loire) zegt je wellicht op het verkeerde been. Deze naam heeft in het geheel niets met torens te maken, maar is genoemd naar het Gallische volk der Turones. De meeste grotere Franse steden bestonden al aan het begin van onze jaartelling. Vaak droegen deze plaatsen een Gallische naam, soms een Latijnse of…

Het is 31 augustus 1997. Zo rond 01.30 in de nacht vult de straat zich met blauwe zwaailichten van een ambulance vergezeld door verschillende motoragenten. De ambulance rijdt opvallend langzaam, tussen de 40 en 50 kilometer per uur richting het Hôpital de la Pitié-Salpêtrière. Aan boord Michel Massebeuf chauffeur van de Service d’Aide Medicale d’Urgence (Samu) en de arts Jean-Marc Martino. Bijna niemand is op dat moment op de hoogte dat de vrouw in de ambulance de ‘Princes of Wales is’, lady…

 Mijn auto, een Peugeot 106 diesel is, volgens ouderwetse maatstaf, meerderjarig geworden. Zij rijdt nu ruim 21 jaar over en ‘les routes du seigneur’ en heeft ruim 275.000 km afgelegd, zonder mij ook maar één keer in de steek te hebben gelaten. De heer zij geloofd en zijn Arabische concurrent zij geprezen!

Zelfbenoemde autokenners voorzien dat mijn barrel het niet lang meer volhoudt. “Want 21 jaar…. en als je weet hoe hij er mee omgaat…..” Okee: dat doe ik anders dan de meeste…

‘Demortuis nil nisi bene’, van de doden niets dan goeds. Ik moet bekennen dat ik op onbekende wijze wordt aangetrokken door een dodencultus waarbij schoonheid en verval, grafkunst en grafkitsch, hand in hand blijken te gaan. Ik vind het heerlijk om in mijn eentje te wandelen over Parijse dodenakkers en een ontdekkingstocht te maken langs al dat versteend verdriet. Ik moet er meteen bij zeggen; moderne begraafplaatsen doen mij niets, maar juist die, waar de geschiedenis zowat van afdruipt.…

Beste leden, 



Hierbij weer een blogverhaaltje uit het (Franse) leven gegrepen.. mijn zomerbaan inLyon...voor wie het leuk of interessant vindt, veel leesplezier...groetjes Liesbeth

Het is topdrukte op de alarmcentrale. 

Eind juli, de vakantieperiode is in volle gang. Duizenden Nederlandse toeristen die met hun auto met of zonder caravan, camper of mooie oldtimer de Franse wegen bevolken, op zoek naar alle geneugten die ‘La douce France’ hen…

Vele trouwe Frankrijkgangers en dan natuurlijk van 'zekere leeftijd' hebben het aanzien en beleven van 't Franse land danig zien veranderen. Neem bijvoorbeeld die aanzien afstotende 'zônes d'activité' van welk type dan ook rond elke plaats van enige betekenis; die enorme dozen van Carrefour, Bricomerché, Intermarché en noem maar op.

Het enorme aantal rotondes neem ik op de koop toe want inderdaad, die voorkomen vele dodelijke ongelukken.

Maar wat heeft misschien nog wel het…

Vandaag, met uw goedvinden, ff wat anders.

Het zal u misschien niet zijn ontgaan dat ik van tijd tot tijd wat op onze site publiceer: losse impressies, ware belevenissen en soms wat ironisch getoonzette artikeltjes - wat door sommige lezers wordt gezien als misplaatste kritiek op Frankrijk – Foei, Dick toch!

Ik mag aannemen dat mijn bijdragen aan de site op prijs worden gesteld. Zij worden steeds gelezen (althans aangeklikt) door minimaal zeshonderd sitegebruikers, oplopend via…

Na Het land der katharen, een historische reisgids en Kruistochten tegen de katharen, boeken die getuigden van mijn passie voor de indrukwekkende geschiedenis van het Pays Cathare, heb ik mijn boek Onbekend Aude vooral geschreven voor de oprecht geïnteresseerde toerist en diegenen die, net als ik, hun hart hebben verpand aan dit prachtige stuk Frankrijk.…

We kunnen de champagnekurken laten knallen! De afgelopen week bracht de postbode een pakketje met daarin tien exemplaren van mijn boek 'Verleidelijke Provence'. Het resultaat van een jaar rondtoeren, verkennen, schrijven en fotograferen. Ik ben er super blij mee en ook best een beetje trots! Het is dankzij de hulp van Dienke en Geerie en de vormgeving van Christianne en Peter zo veel mooier geworden dan ik vooraf had kunnen bedenken.

Het boek is klaar, maar wij blijven rondtrekken, er…

BONJOUR TOUT LE MONDE

Op vrijdag 28 juni zijn we gestart met onze zomerserie ‘Alledaags Frans’, naar aanleiding van het verschijnen van het nieuwe boek van Marion Everink, Frans, tu comprends?

Dit is al weer de vierde quiz in deze zomerserie.…

Vaak hoor je dat Nederlanders zich verwonderen over al die Franse plaatsnamen die op -ac eindigen. Je moet toegeven dat er dat in bepaalde streken ook wel erg veel zijn, alsof men er een rijmwoordenboek op losgelaten heeft. Veel minder vaak verbaast men zich over de vele namen in het westen die op -é eindigen, of over al die namen rond…